درباره بلاروس

بیوگرافی کشور بلاروس

کشور جمهوری روسیه سفید یا بلاروس به لحاظ موقعیت جغرافیایی در شمال شرقی اروپا واقع شده و از شمال غرب با لیتوانی و لتونی، از جنوب غرب با اوکراین، از شرق با روسیه و از غرب با لهستان همجوار می باشد.

پایتخت این کشور مینسک بوده و شهرهای هومل، ماهیلو، ویسبیسک و برست از شهرهای مهم آن بشمار می آیند.

[njwa_button id=”26856″]

مساحت کشور بلاروس

مساحت بلاروس ۶/۲۰۷ هزارکیلومتر مربع و جمعیتی معادل ده میلیون نفر دارد. پایتخت آن مینسک میباشد که در طول جنگ جهانی دوم بکلی ویران گردیده و سپس شهر در پارک جنگلی وسیعی به شکل زیبائی باز سازی گردیده است که جمعیت آن حدود دو میلیون نفر میباشد.

موقعیت جغرافیایی

جمهوری بلاروس در شرق قاره اروپا قرار دارد. این کشور از شمال با لیتونی و لیتوانی، از جنوب با اوکراین، از شرق با روسیه فدراتیو و از غرب با لهستان هم مرز می باشد. بلاروس دارای موقعیت استراتژیک برای ارتباط غرب با شرق و شمال با جنوب است. فاصله شهر مینسک تا ورشو (پایتخت لهستان) ۵۰۰ کیلومتر، تا مسکو (پایتخت روسیه) ۷۰۰ کیلومتر، تا برلین (پایتخت آلمان) ۱۰۶۰ کیلومتر و تا وین (پایتخت اتریش) ۱۳۰۰ کیلومتر می باشد.

جمهوری بلاروس به لحاظ مساحت جایگاه سیزدهم در اروپا را دارد. مساحت کشور برابر با ۲۰۷ هزار و ششصد کیلومتر مربع است. ( جنگل ۳۸%، آبها ۲%، زمین های زراعتی ۴۴%، سایر زمین ها ۱۶%). فاصله شمال تا جنوب کشور ۵۶۰ کیلومتر و غرب تا شرق ۶۵۰ کیلومتر است.

واحد پول کشور بلاروس

واحد پول این کشور روبل بلاروس است

مذاهب کشور بلاروس

بلاروس دولتی با سنت های بومی تعدد مذهب است. در این کشور ۲۸۲۹ انجمن مذهبی و ۱۴۲ سازمان مذهبی به ثبت رسیده و مشغول فعالیت می باشند. مسیحیت ارتدکس، کاتولیک و کلیسای انجیلی لوتران، یهودیت و اسلام در بلاروس مرسوم است.

ساعت کشور بلاروس

بلاروس بر روی کمربند زمانی مرکزی اروپا قرار دارد.. (GMT+2 ساعت)

روزهای جشن های رسمی کشور بلاروس

۱ ژانویه – سال نو، ۷ ژانویه – میلاد مسیح به تقویم ارتدکس، ۸ مارس- روز جهانی زن، ۱۵ مارس – روز قانون اساسی (در سال ۱۹۹۴ به تصویب رسیده است)،۱ مه – ، روز همبستگی با زحمتکشان، ۹ مه – روز پیروزی، ۳ ژولای – روز استقلال، ۲۵ دسامبر – میلاد مسیح به تقویم کاتولیک.

اقلیم کشور بلاروس

اقلیم بلاروس معتدل با زمستان های مرطوب و نه چندان سرد و تابستانهای گرم و مرطوب است. دمای متوسط در ماه ژانویه معادل منفی ۶ درجه سانتیگراد و درماه ژولای مثبت ۱۸ درجه سانتیگراد است. بارندگی سالانه از ۵۵۰ تا ۷۰۰ میلیمتر است.

جمعیت شناسی کشور بلاروس

اکثريت جمعيت بلاروس، بلاروس‌هاي بومي هستند که ۸۱٫۲% کل جمعيت ۱۰۲۹۳۰۱۱ نفري اين کشور را تشکيل مي‌دهند. روس‌ها دومين گروه پرجمعيت اين کشور با حدود ۱۱٫۴% از ترکيب جمعيتي اين کشور مي‌باشند. افراد لهستاني و اوکرايني به ترتيب بالغ بر ۳٫۹% و ۲٫۴% جمعيت آن را شامل مي‌شوند. زبان‌هاي رايج در بلاروس عبارت‌اند از روسي و زبلاروسي که هر دو زبان‌هاي رسمي بلاروس هستند.

تراکم جمعيت در حدود ۵۰ نفر به ازاي کيلومتر مربع (۱۲۷/مايل nbsp & مربع) و ۷۱٫۷% کل جمعيت آن در نواحي شهرنشيني شهري ساکن مي‌باشند. از جمعيت شهر نشين، ۲۴% در مينسک، پايتخت ملي و بزرگ‌ترين شهر بلاروس زندگي مي‌کنند.

بيشتر جمعيت، ۶۹٫۷%، سني بين ۱۴ و ۶۴ دارند. شصت درصد جمعيت زير۱۴ سال سن دارند، در حالي که ۱۴٫۶% آنها بالاتر از ۶۵سال هستند. سن ميانگين جمعيت ۳۷ سال است. متوسط سن اميد به زندگي براي شهروندان بلاروسي ۶۸٫۷۲% سال؛ براي مردان ۶۳٫۰۳% سال و براي زنان ۷۴٫۹۶%سال است.

بيشتر شاخص‌هاي جمعيت شناسانه بلاروس عمدتاً هم از لحاظ نرخ منفي رشد جمعيت و هم رشد طبيعي آن، مشابه با کشورهاي ديگر اروپايي مي‌باشد. رشد جمعيت در سال ۲۰۰۵ در حدود?۰٫۰۶% بوده و نرخ باروري ۱٫۴۳% بوده است. جمعيت نيز در حال پيرتر شدن است، و تا سال ۲۰۵۰، اکثر جمعيت آن بالاي ۵۰ سال سن خواهند داشت.

نرخ داشتن سواد در کشور بلاروس

نرخ داشتن سواد در بلاروس، که تعداد افراد در سنين ۱۵سال و بالاتر است که مي‌توانند بخوانند و بنويسند، ۹۹% است، يعني ۹۹٫۸% در مردان و ۹۹٫۳%در زنان. نسبت تعداد مرد به زن در سال ۲۰۰۵ به ميزان ۰٫۸۸ %مرد به ازاي هر زن بوده است.

نرخ مهاجرت در کشور بلاروس

نرخ مهاجرت به ازاي هر هزار نفر در بلاروس برابر با۲٫۳+ است. بر طبق گزارش سازمان بين‌المللي مراقبت (از) کودکان، (در مقايسه با ۱۶۷ کشور) بلاروس داراي بالاترين نرخ در ميان همه کشورهاي اتحاد شوروي سابق مي‌باشد. آن داراي رتبه ۱۶ براي نسبت شاخص مادران، رتبه ۱۴ براي نسبت شاخص زنان و رتبه ۲۰ براي نسبت شاخص کودکان است.

استقلال کشور بلاروس

بلاروس در ۲۷ ژولاي ۱۹۹۰ موجوديت خود را اعلام نمود و در ۲۵ اوت ۱۹۹۱، با به دست آوردن استقلال كامل خود، رسما به جمهوري بلاروس تبديل شد.
در حدود همان زمان بود كه استانيسلاو ششكويچ رئيس شوراي عالي بلاروس در مقام رهبري بلند پايه بلاروس گرديد، ششكويچ، در كنار بوريس يلتسين از روسيه و لئونيد كراوچك از اوكراين در ۸ دسامبر۱۹۹۱ در بلاوژسكايا پوشچا در همايشي رسما انحلال اتحاد شوروي و تشكيل مشترك المنافع كشورهاي مستقل را اعلام نمودند.
تا سال ۱۹۹۴اين كشور به وسيله الكساندر لوكاشنكو رهبري مي شد، كه مورد انتقاد دولتهاي غربي، (گروه) ناظر حقوق بشر و ديگر سازمانهاي غيردولتي غربي به خاطر سياستهاي داخلي خود به سبك اتحاد شوروي سابق، واقع شد و از سال ۲۰۰۵ به نظر مي رسد كه جنبشي در بلاروس به سوي اتحاد مجدد با روسيه صورت گرفته باشد و بالاخره در نوامبر۲۰۰۵، يك پيش نويس از قانون اساسي براي تصويب به هردو (رئيس جمهور) ولاديمير پوتين و لوكاشنكو تسليم شده است.
دو كشور روسيه و روسيه سفيد از جمله كشورهايي قلمداد مي‌شوند كه پس از فروپاشي اتحاد شوروي همواره سعي كرده‌اند به نفع جهان تك قطبي و مخالفت با يك جانبه گرايي آمريكا مبادرت كنند، از اين رو مي‌توان اذعان داشت كه زمينه هاي مناسبي براي گسترش مناسبات تهران با مسكو و مينسك وجود دارد.
در طول دهه ۱۹۹۰ ميلادي و به ويژه در اواسط آن با آغاز همكاري هاي هسته‌اي جمهوري اسلامي ايران و فدراسيون روسيه و تمايل بخش عمده‌اي از نخبگان اين كشور به اورآسيا گرايي و مخالفت با هژموني ايالات متحده آمريكا و همچنين همسايگي دو كشور ايران و روسيه همكاري هاي دو جانبه در عرصه‌هاي علمي، فناوري و دفاعي گسترش يافته است.

نشان ملی کشور بلاروس

نشان ملی جمهوری بلاروس پس از رفراندوم ۱۹۹۵ میلادی در بلاروس جایگزین نشان باستانی پاهونیا شد که پس از کسب استقلال از روسیه به مدت چهار سال به عنوان نماد این کشور برگزیده شده بود نشان ملی این کشور بسیار تاثیر پذیرفته از نشان رسمی جمهوری سوسیالیستی بلاروس شوروی می‌باشد تنها رنگ روبان آن از سراسر قرمز به قرمز و سبز تغییر یافته که این رنگ‌ها از پرچم این کشور نشات می‌گیرند، به جای چکش و داس طراحی نقشه این کشور جایگزین شده و شعارهای کمونیستی روی روبان‌ها به علاوه مخفف عبارت جمهوری سوسیالیستی بلاروس شوروی حذف و عبارت بلاروسی Рэспублiка Беларусь (جمهوری بلاروس) جایگزین آن شده‌است

سرود ملی کشور بلاروس

«ما بلاروسی‌ها» نام سرود ملی کشور بلاروس است.

بلاروسی

تلفظ

برگردان فارسی

Мы, беларусы – мірныя людзі,Сэрцам адданыя роднай зямлі,
Шчыра сябруем, сілы гартуем
Мы ў працавітай, вольнай сям’і.Прыпеў:
Слаўся, зямлі нашай светлае імя,
Слаўся, народаў братэрскі саюз!
Наша любімая маці-Радзіма,
Вечна жыві і квітней, Беларусь!
(تکرار دو جمله آخر)

Разам з братамі мужна вякамі
Мы баранілі родны парог,
У бітвах за волю, бітвах за долю
Свой здабывалі сцяг перамог!

Прыпеў

Дружба народаў – сіла народаў —
Наш запаветны, сонечны шлях.
Горда ж узвіся ў ясныя высі,
Сцяг пераможны – радасці сцяг!

Прыпеў

My, biełarusy – mirnyja ludzi,Sercam addanyja rodnaj ziamli.
Ščyra siabrujem, siły hartujem
My ŭ pracavitaj, volnaj siamji.Prypieŭ:
Słaŭsia ziamli naša śvietłaje imia,
Słaŭsia, narodaŭ braterski sajuz!
Naša lubimaja maci-Radzima,
Viečna žyvi i kvitniej, Biełaruś!
(تکرار دو جمله آخر)

Razam z bratami mužna viakami
My baranili rodny paroh,
Ŭ bitvach za volu, bitvach za dolu
Svoj zdabyvali ściah pieramoh!

Prypieŭ

Družba narodaŭ – siła narodaŭ —
Naš zapavietny, soniečny šlach.
Horda ž uźvisia ŭ jasnyja vysi,
Ściah pieramožny – radaści ściah!

Prypieŭ

ما بلاروسی‌ها مردمی آشتی‌خواه هستیمدل خود را یکدله به میهنمان سپرده‌ایم
دوستانی وفاداریم که
در خانواده‌ای پرکار و مستقل رشد و نمو می‌کنیم.ترجیع‌بند:

درود بر نام خجسته میهن ما!
درود بر یک‌پارچگی برادرانه مردمان!
ای مام میهن گرامی ما
دیر زی و شکوفا زی، ای بلاروس
(تکرار دو جمله آخر)

همراه برادرانمان، سده‌های پیاپی
دلاورانه از آستانه مرز و بوم‌مان دفاع کردیم
در نبردهای آزادی، نبردهای سرنوشت،
درفش و پیروزی خود را به‌دست آورده‌ایم

ترجیع‌بند

دوستی مردمان، نیرومندی مردمان است
و این، راه مقدس خورشیدنشان ما است
ای پرچم آفتاب، پرچم پیروزی،
سرفرازانه در آبی صاف آسمان‌ها به اهتزاز درآی!

ترجیع‌بند

همسایگان کشور بلاروس

جمهوری بلاروس اروپائی ترین بخش شوروی سابق از شمال شرقی و شرق به روسیه از شمال و شمال غربی به جمهوری های لیتوانی و لتونی از جنوب به اوکراین و غرب به لهستان محدود میباشد.

صنایع و طبیعت کشور بلاروس

یک سوم خاک این کشور را جنگل های طبیعی و دریاچه های متعدد تشکیل داده که زیبائی خاصی به طبیعت آن بخشیده است. این کشور یک جمهوری صنعتی و کشاورزی میباشد که دارای صنایع ماشین سازی و ابزارسازی، صنایع الکترونیک، ماشین آلات سنگین صنعتی و اپتیک بصورت زیر بنائی میباشد.

امکانات ورزشی در کشور بلاروس

در این کشور بیش از چهارده هزار مجتمع و استودیوم ورزشی وجود دارد که شانزده هزار مربی در بیش از پنجاه رشته ورزشی مختلف با استفاده از بالاترین ابزارهای تکنیکی و علمی بیش از بیست ویک هزار و چهارصد کودک و نوجوان را تحت آموزش قرار میدهند.

قوانین، آداب و رسوم کشور بلاروس

۱- قوانین این کشور در رابطه با جرائمی نظیر حمل یا استعمال داروهای ممنوعه و از جمله مواد مخدر و روان گردان بسیار سخت گیرانه است. این مجازات ها می تواند شامل حبس های طولانی و پرداخت جریمه های سنگین باشد.

۲- برای رانندگی در این کشور می باید گواهینامه ملی آن یا یک گواهینامه بین المللی (I D P) در اختیار داشته باشید. (I D P) یک مجوز بین المللی برای رانندگی است که دارندگان آن قادر خواهند بود بدون نیاز به گذراندن دوره های آموزش رانندگی یا شرکت در امتحانات راهنمایی و رانندگی در بیش از ۱۶۰ کشور جهان رانندگی نمایند، مضاف بر اینکه این مجوز به عنوان یک سند معتبر بین المللی، می تواند تعیین و تأیید کننده هویت دارنده آن به شمار آید. اضافه می نماید متقاضیان این نوع گواهینامه می توانند در داخل کشور با مراجعه به نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران معاونت راهنمایی و رانندگی و با ارائه گواهینامه ایرانی معتبر خود، نسبت به دریافت آن اقدام نمایند.

۳- به علت عدم وجود قرار داد انتقال محکومین از حبس میان دو کشور، در صورتی که فرد به هر عنوان توسط مقامات قضایی این کشور به زندان محکوم شود، می باید دوران محکومیت خود را در زندان های محلی سپری نماید.

۴- چنانچه به هر دلیل توسط پلیس محل بازداشت شدید بلافاصله از مامورین بخواهید به استناد ماده ۳۶ کنوانسیون وین ناظر بر امور کنسولی، مراتب را سریعا به سفارت یا نزدیکترین سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران اطلاع دهند و چنانچه زبان محل را نمی دانید از امضاء هرگونه اوراق و اسناد خودداری فرمائید. البته می باید مطلع باشید شما در این کشور تحت حاکمیت قوانین و مقررات محل بوده و وظایف نمایندگی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر ارائه خدمات کنسولی به معنای نقض مقررات کشور متوقف فیه نمی باشد.

تقسیمات اداری (اجرایی) کشوری بلاروس

بلاروس به شش استان (“voblast”) تقسيم مي‌شود، که شهرهاي آن به عنوان مراکز اداري آن ناميده مي‌شوند. شهر مينسک، واقع در ايالت مينسک، داراي جايگاه ويژه‌اي از يک زير مجموعه کشوري است که هيچ يک از اين ووبلاست‌ها آن را شامل نمي‌شوند.

تقسيم بند‌ي زير گروهي ” ووبلاست ” ميراث دوره شوروي مي‌باشد. ووبلاست‌ها نيز خود به زيرگروه‌هايي به نام ” رايون ” ها تقسيم مي‌شوند. ترجمه رايج اين واژه ” بخش ” ها يا ” نواحي” است. مقامات اداري محلي ( ” رايسووت ” ، “مشاور رايون “) از سوي ساکنين رايون انتخاب مي‌شوند؛ و مقامات اجرايي محلي ( “مديريت رايون “) نيز توسط مسئولان بالاتر اجرايي منسوب مي‌گردند. به همين صورت، هر ووبلاستي داراي يک مقام قانونگذار خود (“اوبلزووت “) بوده که از طرف ساکنان آنجا انتخاب مي‌شود، و نيز يک مقام اجرايي ( “مديريت ووبلاست “) که رهبر آن از سوي رئيس جمهور تعيين مي‌شود.

(مراکز مديريتي در داخل پرانتزها قرار گرفته اند.)

مينسک (پايتخت)

ايالت برست (برست)

ايالت هوميل (هوميل)

ايالت هرودنا (هرودنا)

ايالت ماهيليو (ماهيليو)

ايالت مينسک (مينسک)

ايالت ويسيبسک (ويتسبسک)

خدمت سربازی در بلاروس

شاخه هاي نظامي :

نيروي زميني ، هوايي و دفاع هوايي (۲۰۰۶)

سن و مدت خدمت نظامي :

۲۷- ۱۸ سال سن براي خدمت اجباري ،

مدت خدمت اجباري ۱۸ ماه (۲۰۰۵)

نيروي انساني قابل استفاده براي خدمت نظامي :

مردان بين سنين ۴۹-۱۸ سال : ۲٫۵۲۰٫۶۴۴ نفر (۲۰۰۵)

نيروي انساني مناسب براي خدمت نظامي :

مردان بين سنين ۴۹-۱۸ سال : ۱٫۶۵۷٫۹۸۴ نفر (۲۰۰۵)

نيروي انساني كه سالانه به سن خدمت نظامي مي رسند :

مردان ۸۵٫۲۰۲ نفر (۲۰۰۵)

مخارج نظامي – به دلار:

۴۲۰٫۵ ميليون دلار (۲۰۰۶)

مخارج نظامي – درصد توليد ناخالص داخلي (GDP) :

۱٫۴%(FY02)

خدمت سربازي اجباري در بلاروس براي تمامي مردان بين سنين ۲۷-۱۸ سالگي است . براي افرادي كه فاقد تحصيلات عالي هستند طول مدت خدمت نظامي ۱۸ ماه و براي آنان كه داراي تحصيلات عالي مي باشند ۱۲ ماه است .

روابط اقتصادی و تجاری بین ایران و بلاروس

برای جمهوری بلاروس روابط تجاری با ایران همواره روابطی صادرات محوری بوده اند.

اصلی ترین کالاهای صادراتی بلاروس به ایران عبارتند از: الیاف مصنوعی، نخ مصنوعی، کامیون، ادوات کشاورزی، آهن آلات، لاستیک، بلبرینگ، کود پتاسیم.

اصلی ترین کالاهای وارداتی از ایران به بلاروس عبارتند از: خودروی سواری و لوازم یدک آن، میوه جات.

روند تجارت جمهوری بلاروس با جمهوری اسلامی ایران

دوره	مبادلات تجاری	صادرات	واردات	تراز تجاری
۲۰۰۴	۳۶,۷	۳۳,۳	۳,۴	۲۹,۹
۲۰۰۵	۳۸,۴	۳۵,۶	۲,۸	۳۲,۸
۲۰۰۶	۳۵,۶	۳۱,۷	۳,۹	۲۷,۶
۲۰۰۷	۷۵,۹	۶۶,۵	۹,۴	۵۷,۱
۲۰۰۸	۹۳,۸	۸۳,۶	۱۰,۲	۷۳,۴
۲۰۰۹	۷۱,۶	۶۳,۲	۸,۴	۵۴,۸
۲۰۱۰	۱۰۴,۸	۹۷,۲	۷,۶	۸۹,۶

در سال ۲۰۱۰ رشد تجارت دوجانبه و حجم صادرات بلاروس مشاهده میگردد.

یکی از ابزارهای مهم بین دولتی هماهنگی روابط اقتصادی و تجاری دوجانبه، کمیسیون مشترک همکاریهای اقتصادی و تجاری بلاروس و ایران می باشد که دهمین اجلاس آن بریاست وزیر صنایع جمهوری بلاروس و وزیر بازرگانی جمهوری اسلامی ایران طی ۶ لغایت ۷ اکتبر ۲۰۱۰ در شهر تهران برگزار گردید

بیوگرافی فرهنگی کشور بلاروس

تاريخچه لباس سنتي بلاروس به زمان روسيه کييفي بر مي‌گردد و در طول زمان تحت تاثير فرهنگ‌هاي همسايه : لهستاني‌ها، ليتوانيايي‌ها، تويان‌ها، روس‌ها و ديگر کشورهاي اروپايي قرار گرفته است. گذشته از ريشه‌هاي غالب روتنيايي (در اوکراين)، سبک آشپزي بلاروسي بسيار به ليتوانيايي نزديک مي‌باشد.

برخي اوقات آن را تاحدودي نسبت به همسايگان بانفوذ خود از غنا و تاثير کمتري برخوردار است. اما، در واقع اين مي‌تواند حاصل نبود کلي هويت ملي باشد که هنوز به عقب نگهداشتن کشور از توسعه ادامه داده و نيز سبب افت وجود سنت‌هاي آشپزي در ۱۰۰ سال گذشته شده است.

جنبه‌هاي خاص فرهنگ بلاروس به دليل روسي شدن آن، در طول زمان از دست رفته است. رئيس جمهور لوکاشنکو قوانيني را عرضه نموده که ايستگاه‌هاي راديويي و تلويزيوني را وادار مي‌نمايد پيشرفت روزبه روز بلاروس را نمايش دهند، اما اين اجراي اين کار، تفاوتي ندارد به زبان بلاروسي باشد يا به زبان روسي. ايستگاه‌هاي راديو و تلويزيوني مذکور، دولتي بوده، و توسط شرکت تلويزيوني-راديويي دولتي کشور اداره مي‌شود.

دولت روسيه بسياري از جشنواره‌هاي فرهنگي سالانه را برگزار مي‌نمايد: “بازار اسلاويانتسکي در ويتبسک”، “چشمه مينسک “؛ “همايش هاي تئاتري اسلاوونيک”؛ “جشنواره ملي دروگري”؛ “هنرها براي کودکان و جوانان “؛ “مسابقه هنرهاي نمايشي گروه جوانان”؛ “مشاعره‌هاي نيزويژ “؛ ” قصر صلح “؛ و جشنواره ملي ترانه و شعر بلاروس. اين وقايع اجرا کنندگان با استعداد بلاروسي را نمايش مي‌دهد، اعم از اين که در موسيقي، هنر، شعر، رقص يا تئاتر داراي ذوق باشند. در اين جشنواره‌ها، جوايز گوناگوني تحت عنوان قهرمانان شوروي و بلاروسي به خاطر مهارت آن‌ها در موسيقي يا هنر اعطاء مي‌شود. شماري از روزهاي تعطيل در اين کشور نظير روز استقلال يا روز پيروزي جمعيت فراواني را به خود جذب مي‌کند و نمايش‌هاي متعددي همچون آتش بازي و رژه‌هاي نظامي در آن‌ها برگزار مي‌شود. بيشتر اين جشنواره‌ها در ويتبسک يا مينسک برپا مي‌شود.

بلاروس داراي چهار مکان ميراث (فرهنگي) جهاني است، که دو تا از آن‌ها بين اين کشور و کشورهاي همسايه مشترک هستند. اين چهار مورد عبارتنداز: مجموعه قصر صلح؛ قصر نيازويژ؛ بلووژسکايا پوشاچا (مشترک با لهستان)؛ طاق زمين پيماي استروو (که در آن با کشورهاي استوني، فنلاند، ليتواني، لتوني، نروژ، مولداوي، روسيه، سوئد و اوکراين سهيم مي‌باشد.)

تاریخچه نام کشور بلاروس

بلاروس يک سرزمين دور از دريا در اروپاي خاوري است، که با کشورهاي روسيه، اوکراين، لهستان، ليتواني، و لتوني هم مرز مي‌باشد . پايتخت آن شهر مينسک است، و شهرهاي مهم ديگر آن برست، برست، گرودنو، گومل، موگليف و ويتبسک هستند.

در بيشتر دوران تاريخ، اين ناحيه که هم اکنون تحت عنوان بلاروس شناخته مي‌شود، بخشي از سرزمين‌هاي ديگر بود که از آن جمله مي‌توان به دوک نشين پولاتسک ، دوک نشين بزرگ ليتواني ، همسود لهستان-ليتواني و امپراتوري روسيه اشاره کرد. نهايتاً، در سال ۱۹۲۲، به يک جمهوري در اتحاد شوروي تحت عنوان بلاروسيه SSR تبديل شد .

اين جمهوري به طور رسمي در ۲۷ اوت ۱۹۹۰، حاکميت خود را اعلام نمود ، و در پي فروپاشي کشور شوروي ، استقلال خود را به عنوان جمهوري بلاروس در ۲۵ اوت ۱۹۹۱ اعلام نمود . از سال ۱۹۹۴ تاکنون ، الکساندر لوکاشنکو رئيس‌جمهور اين کشور بوده است.

بلاروس فعلاً در حال مذاکره با همسايه خود روسيه است تا هر دو کشور در ميان ساير موارد، اقتصاد خود را در طرحي به نام اتحاديه روسيه و بلاروس با همديگر يکپارچه نمايند . اين کشور هنوز هم متحمل آثار انفجار هسته‌اي در حادثه چرنوبيل مي‌باشد ، که در همسايگي جمهوري سوسياليست شوروي اوکراين قرار داشت.

از لحاظ رسمي، اين کشور تحت عنوان جمهوري بلاروس شناخته مي‌شود، در حالي که نام کوتاه آن بلاروس است. برخي کاربرد عبارت ” بلاروسي ” را که با استفاده از بيان مستقيم روسي سازي آن بوده، کسر شان مي‌دانند. اين نام به طور نادرست به ” روسيه سفيد ” ترجمه شده ، که اين نام به يک منطقه‌اي جداگانه اشاره دارد.

از لحاظ تاريخي، نام اين کشور در زبان انگليسي به ” روسيه سفيد ” اشاره شده است. اما اين نام دقيقاً درست نيست؛ ترجمه درست آن عبارت است از:”روتنياي سفيد” (ناحيه‌اي در اوکراين)؛ که اين اقدام (نادرست) تا امروز نيز در زبانهاي ديگر نيز تداوم يافته است.

نخستين کاربرد شناخته شده از کلمه ” روسيه سفيد ” راجع به بلاروس در اواخر قرن شانزدهم از سوي فردي اروپايي به نام جرومي هورسي صورت گرفت. او اين اصطلاح را براي تشريح امپراتوري ايوان آزارنده بکار برد. طي قرن هفدهم، تزارهاي روسي از عبارت ” روتنياي سفيد ” استفاده نمودند که تلاش مي‌کردند ميراث خود را از (سرزمين) همسود لهستان-ليتواني بگيرند.

پس از آن که اين همسود فروپاشيده شد، سرزمين‌هايي که هم‌اکنون بلاروس را تشکيل مي‌دهند به طور رسمي تحت عنوان ” بلاروس ” و” بلاروسي ” ناميده شدند و اين نام‌ها جايگزين نام‌هاي ممنوعه ” ليتوا ” و ” ليسويني ” بودند و کاربرد آن شدند.

تلفظ‌هاي بلوروسيه و بيلوروسيه نقل حروف نام اين کشور بر اساس (تلفظ) روسي است. بلاروس در روزهاي امپراتوري روسيه “بلوروسيه ” ناميده مي‌شد و تزار روسيه معمولاً “امپراتور کل روس ها- روسيه بزرگ ، روسيه کوچک ، و سفيد” خوانده مي‌شد.

اين کار در سراسر دوران شوروي ادمه يافت ، ضمن آن که نام رسمي اين کشور نام جمهوري سوسياليست روسيه شوروي ” براي خود انتخاب نموده بود . برخي از اهالي بلاروس با نام “بلاروسيه ” مخالف هستند، چرا که آن نام، در نظرشان روزهاي تحت حکومت روسيه و شوروي را تداعي مي‌نمايد.

زبان رسمی کشور بلاروس

زبان کشور بلاروس

نقشه پراکندگی الفبای سرلیک در جهان.کشورهای سبز تیره خط سرلیک در آنها تنها خط رسمی است و در سبزهای روشن یکی از خطهای رسمی است.

سیریلیک یا کریل یا خطِ روسی (به روسی: Кириллица) به الفبایی می‌گویند که زبان‌های روسی و یا زبان ملت‌هایی که زیرچیرگی روس‌ها بوده‌اند بدان نگاشته می‌شود. الفبای سیریلیک از الفبای یونانی گرفته شده است.

زبان فارسی نیز در تاجیکستان با خط سیریلیک که کمی تغییر یافته و خط تاجیکی نام دارد، نوشته می‌شود.

تاریخچه زبان روسی

در سده نهم میلادی و پس از پا گرفتن اسلاوها در سرزمین موراویا، راستیسلاو فرمانروای این سرزمین برای پاکسازی این سرزمین از کلیسای رم، از کنستانتین امپراتور بیزانس درخواست کرد که آموزگارانی را برای وی بفرستد تا مردم را به زبان خود با مسیحیت آشنا کنند.

پس از آن دو برادر روحانی به نامهای سیریل (درگذشته به سال ۸۶۹ میلادی و متودیوس درگذشته به سال ۸۸۵ میلادی) به یک گروه اسلاو سپرده شدند و آنان نیز در برابر ایستادگی سرسختانه کلیسای رم که برگردان کتاب مقدس را تنها به زبانهای عبری، یونانی و لاتین پذیرفته می‌دانست، انجیل را به زبان اسلاوی برگرداندند. بدین‌سان الفبای سیریلیک که دارای برخی نویسه‌های یونانی است، به نام پدیدآورنده‌اش سیریل شناخته و سیریلیک رفته‌رفته خط اسلاوها شد. آنگاه روسها، اوکراینیها، بلغارها و صربها این خط را به همراه آیین ارتدکس یونانی پذیرفتند و سیریلیک الفبای زبان روسی گشت.

الفبای سیریلیک در زبان روسی

بزرگ	کوچک	ایتالیک	ایتالیک کوچک	نام	آوانویسی	مثال کاربرد
А	а	А	а	اَ	/a/	آب
Б	б	Б	б	بِه	/b/	بوران
В	в	В	в	وِه	/v/	ویکتور
Г	г	Г	г	گِه	/g/	گام
Д	д	Д	д	دِه	/d/	دانوب
Е	е	Е	е	یِه	/je/	یِگانه
Ё	ё	Ё	ё	یُ	/jo/	ریو
Ж	ж	Ж	ж	ژِه	/ ʒ /	ژاله
З	з	З	з	زِه	/z/	زنگ
И	и	И	и	ایـ	/i/	ایشان
Й	й	Й	й	ایـ کوتاه	/j/	چای
К	к	К	к	کا	/k/	کارتون
Л	л	Л	л	اِل	/l/	لادا
М	м	М	м	اِم	/m/	مسکو
Н	н	Н	н	اِن	/n/	نادیا
О	о	О	о	آ	/o/	آتش
П	п	П	п	پِه	/p/	پاریس
Р	р	Р	р	اِر	/r/	رادیو
С	с	С	с	اِس	/s/	سالیپول
Т	т	Т	т	تِه	/t/	تانک
У	у	У	у	او	/u/	اوشان
Ф	ф	Ф	ф	اِف	/f/	فاز
Х	х	Х	х	خا	/x/	خاویار
Ц	ц	Ц	ц	تْسه	/ts/	عطسه
Ч	ч	Ч	ч	چِه	/t∫/	چه‌گوارا
Ш	ш	Ш	ш	شا	/∫/	شامپو
Щ	щ	Щ	щ	شْچا	/∫t∫/	خروشچف
Ъ	ъ	Ъ	ъ	نشان سختی	&	معادل ندارد
Ы	ы	Ы	ы	یـِری	/ɨ/	—
Ь	ь	Ь	ь	نشان نرمی		معادل ندارد
Э	э	Э	э	اِ	/ ə /	اِکباتان
Ю	ю	Ю	ю	یُو	/ju/	یونان
Я	я	Я	я	یَه	/ja/	یَواش

زبان بلاروسی (беларуская мова)

یکی از دو زبان رسمی کشور بلاروس (به همراه روسی) است. زبان بلاروسی هم مانند زبان روسی با خط سیریلیک نوشته و خوانده می‌شود. بلاروسی به همراه زبان‌های روسی و اوکراینی گروه زبان‌های اسلاوی شرقی تعلق دارد. استرس در کلمات همانند روسی متحرک است.

حروف (نویسه ها) [ویرایش]

الفبای بلاروسی
بزرگ	نام	IPA
А а	а /a/	/a/
Б б	бэ /be/	/b/
В в	вэ /ve/	/v/
Г г	гэ /ɣe/	/ɣ/
Д д	дэ /de/	/d/
Е е	е /je/	/je, /ʲe/
Ё ё	ё /jo/	/jo/, /ʲo/
Ж ж	жэ /ʒe/	/ʒ/
З з	зэ /ze/	/z/
І і	і /i/	/i/, /ʲi/, /ji/
Й й	і нескладовае	/j/
К к	ка /ka/	/k/
Л л	эл /el/	/l/
М м	эм /em/	/m/
Н н	эн /en/	/n/
О о	о /o/	/o/
П п	пэ /pe/	/p/
Р р	эр /er/	/r/
С с	эс /es/	/s/
Т т	тэ /te/	/t/
У у	у /u/	/u/
Ў ў	у нескладовае / у кароткае /u ɲeskladoˈvaje/ /u kaˈrotkaje/	/w/
Ф ф	эф /ef/	/f/
Х х	ха /xa/	/x/
Ц ц	цэ /tse/	/ts/
Ч ч	чэ /tʃe/	/tʃ/
Ш ш	ша /ʃa/	/ʃ/
Ы ы	ы /ɨ/	/ɪ/
Ь ь	мяккі знак /ˈmʲakkʲi znak/	/ʲ/
Э э	э /e/	/e/
Ю ю	ю /ju/	/ju/, /ʲu/
Я я	я /ja/	/ja/, /ʲa/
’	апостраф /aˈpostrаf/	–

شرایط اقتصادی کشور بلاروس

شرایط اقتصادی بلاروس

نظام اقتصادي تا حدود۸۰% تحت کنترل دولت قرار دارد، و از زمان اتحاد شوروي تاکنون چنين بوده است. اين کشور از لحاظ اقتصادي نسبتاً با ثبات است، اما تا حدود زيادي در تامين مواد خام به متحد نزديک خود روسيه وابسته است. صنعت و کشاورزي عمدتاً در دست دولت قرار دارد. بنابراين بلاروس يکي از معدودترين بازمانده‌هاي اقتصادهاي ملي با سرمايه گذاري دولتي مي‌باشد. کشاورزي تحت کنترل کشت اشتراکي با زيربخش‌هاي عمده کشت سيب زميني و پرورش دام است.

از لحاظ تاريخي مهم‌ترين شعب صنعت شامل منسوجات و فرآوري چوب (جنگلي) مي‌باشد. پس از سال۱۹۶۵، ايجاد صنعت سنگين و مهندسي مکانيک (تراکتور، يخچال) عمدتاً سبب ارتقاء توسعه صنعتي گرديد. در داخل اتحاد شوروي، بلاروس يکي از توسعه يافته‌ترين جمهوري‌ها از لحاظ صنعتي بود. به لحاظ اقتصادي، بلاروس خود در همسود کشورهاي مستقل، مجمع اقتصادي اوراسيا و اتحاديه روسيه و بلاروس شرکت دارد. پس از سال۱۹۹۰، با عرضه ساختارهاي بازار آزاد به داخل اتحاد شوروي پيشين، توليد صنعتي شناور گرديد. اما، رشد اقتصادي در سال ???? به آن بازگشت و بلاروس در سال۲۰۰۱ اولين کشور از گروه کشورهاي مستقل همسود (CIS) بود که به سطوح توليد صنعتي و کشاورزي سال۱۹۹۰رسيد.

توليد ناخالص ملي براي سال۲۰۰۵ (تخميناً) بالغ بر ۱۳٫۷۹ مليارد دلار که تقريباً برابر با درآمد سالانه ۷۷۰۰ دلار به ازاي هر فرد مي‌شود. در سال۲۰۰۵، توليد ناخالص ملي تا حدود ۸-۹% با وجود نرخ متوسط تورم حدود ۸%، افزايش يافت. بر طبق (آمار) سازمان ملل، طي ده سال گذشته، متوسط ماهانه درآمد از ۲۰دلار آمريکا به ۲۲۵ دلار آن افزايش يافته است.

نرخ بيکاري، بر اساس آمار دولت بلاروس، در سال۲۰۰۵، ۲% بوده است. اما، کارشناسان خارجي معتقد بوده‌اند که نرخ واقعي آن احتمالاً از اين ميزان بيشتر است. موضوع بحث برانگيزتر، تصميم اين کشور به کنار گذاشتن روبل بلاروس (BYR) به نفع روبل روسيه (RUB) مي‌باشد که بر طبق آژانس خبري روسيه، آژانس ايتارتاس، از ?ژانويه ۲۰۰۸ آغاز مي‌شود.

روابط اقتصادی بلاروس با دنیا

روابط اقتصادی بلاروس

علیرغم شوک خارجی در اثر بحران رو به رشد در اقتصاد جهانی، در سال ۲۰۰۸ بلاروس موفق شد رشد اقتصادی سریع و روند مثبت شاخص های اصلی توسعه اجتماعی و اقتصادی خود را حفظ نماید.

این امر موثر بودن مدل انتخابی توسعه را اثبات کرده و گواه بر ثمربخش بودن اقدامات اتخاذ شده برای بهبود اقلیم تجاری کشور است.

مطابق با اطلاعات کمیته ملی آمار جمهوری بلاروس:

در سال ۲۰۰۸ تولید ناخالص داخلی (معادل ۱۲۸٫۸ تریلیون روبل بلاروسی) ۱۰% رشد نسبت به سال ۲۰۰۷ داشته است که کماکان از شاخص متوسط آن در کشورهای مشترک المنافع و منطقه اروپای مرکزی و شرقی (مطابق با ارزیابی مقدماتی صندوق بین المللی پول، رشد تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۰۸ در مناطق مذکور به ترتیب ۶٫۹% و ۴٫۲% بوده است) بیشتر است.

تولید محصولات صنعتی به میزان ۱۰%، و محصولات کشاورزی ۸٫۶% افزایش نشان می دهد. سرمایه گذاری در سرمایه اولیه به میزان چشمگیری افزایش یافته است. (به میزان ۲۳٫۱% یعنی معادل ۳۵٫۹ تریلیون روبل بلاروسی)، سهم بالای مصرف انرژی برای تولید ناخالص داخلی کاهش یافته ( ۸٫۳%) و راندمان کاری و همچنین سودآوری از محل فروش محصولات افزایش یافته است(۹%).

طی ماههای ژانویه تا نوامبر ۲۰۰۸ صادرات کالا و خدمات به میزان ۴۲% نسبت به دوره مشابه در سال ۲۰۰۷ افزایش داشته است.

رشد درآمد های واقعی جمعیت ادامه پیدا کرد و سطح آن طی ماههای ژانویه تا نوامبر ۲۰۰۸ معادل ۱۱۲٫۳% نسبت به شاخص دوره مشابه در سال ۲۰۰۷ بوده است.

نرخ بیکاری در سال ۲۰۰۸ معادل ۳۷۳۰۰ نفر یعنی ۰٫۸% نسبت به بخش اقتصادی فعال جمعیت بوده که در مقایسه با سال ۲۰۰۷ به میزان ۱۵% کاهش یافته است.

مطابق با گزارش سازمان ملل متحد درباره وضعیت اقتصادی در جهان و چشم انداز سال ۲۰۰۹ در اثر پدیده های بحرانی جهانی، افزایش سطح بیکاری و تورم در برخی از کشورهای مشترک المنافع پیش بینی می گردد. در عین حال پیش بینی میگردد که این شاخص های در سال ۲۰۰۹ در بلاروس در مقایسه با سایر کشورهای مشترک المنافع، در سطح نسبتأ پایینی حفظ شوند. (بیکاری ۱%، در حالی که این شاخص در روسیه ۵٫۸%، در قزاقستان ۶٫۹%، در اوکراین ۶٫۴%، و تورم در بلاروس ۱۰٫۲%، در حالی که این شاخص در روسیه ۱۱٫۵%، در قزاقستان ۱۲%، در اوکراین ۲۱٫۴% است)

در گزارش ماه دسامبر ۲۰۰۸ مرکز تحلیل بریتانیایی ” Economist Intelligence Unit” درباره کشورها گفته می شود که طی ماههای ژانویه تا اکتبر ۲۰۰۸ رشد اقتصادی در بلاروس بسیار پویا بوده است. تولید ناخالص داخلی واقعی به میزان ۱۰٫۷% نسبت به شاخص دوره مشابه سال ۲۰۰۷ افزایش داشته است.( ۸٫۴%) ، تقاضای داخلی تحکیم شده است. حجم خرده فروشی به میزان ۲۲٫۹% نسبت به دوره مشابه در سال ۲۰۰۷ افزایش داشه است. رشد سرمایه گذاری در سرمایه اولیه ۲۳% رشد داشته و معادل ۲۵٫۹% تولید ناخالص داخلی شده است (در سال ۲۰۰۷ فقط ۱۵% بود) در عین حال تاکید میگردد که: “دولت بلاروس برنامه گسترده خصوصی سازی را آغاز کرده و بشکل فعال سرمایه های خارجی را جلب می نماید”. روابط بلاروس با غرب اندکی گرم شده و پیش بینی می گردد که در بلاروس طی سالهای ۲۰۰۹ – ۲۰۱۰ پیشرفت مشخصی در زمینه خصوصی سازی و کم کردن بالانس منفی جاری تا شاخص میانی و قدری بیش از ۵% تولید ناخالص داخلی خواهد داشت. در زمره وظائف دولت بلاروس الویت هایی مثل ” اشتغال کامل و تقیسم عادلانه درآمد” نام برده می شود.

مطابق با اطلاعات آکادمی ملی علوم بلاروس هزینه پژوهش های علمی و طراحی در ۱۰ سال اخیر در جمهوری بلاروس به میزان ۲٫۷ برابر افزایش یافته است. سهم فن آوری های پیشرفته در تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۰۷ ۰٫۹۷% بوده است. از نظر این شاخص بلاروس از کشورهایی مثل هند، سلواکی، پرتغال و لهستان پیشی گرفته است.

مطابق با گزارش یونسکو درباره وضعیت کودکان در جهان در سال ۲۰۰۹، طول عمر متوسط در بلاروس ۶۹ سال می باشد که از شاخص متوسط در جهان، کشورهای اروپای مرکزی و شرقی و مشترک المنافع(۶۸ سال) بیشتر می باشد. همچنین میزان مرگ و میر کودکان کمتر از ۵ سال در بلاروس پایین می باشد(۱۳ مورد از هر ۱۰۰۰ نوزاد). این شاخص به میزان چشمگیری از حد متوسط آن در جهان (۹۳ مورد)، و بسیاری از مناطق جهان شامل کشورهای مشترک المنافع کمتر بوده و به شاخص متوسط کشورهای پیشرفته صنعتی نزدیک می باشد(۱۰ مورد).

در گزارش سازمان غیر دولتی حقوق بشری “Human Rights Watch” درباره وضعیت جهان در سال ۲۰۰۹ به پیشرفت های بلاروس در زمینه حقوق بشر در سال ۲۰۰۸ اشاره شده است.

توریسم و جهانگردی کشور بلاروس

توریسم و جهانگردی بلاروس

مناطق دیدنی بلاروس

مینسک پایتخت جمهوری بلاروس و یکی از بزرگترین مراکز اداری ؛ فرهنگی و علمی این کشور می باشد، مساحت این شهر تقریبأ ۱۵۹ کیلومتر مربع و دارای جمعیت یک میلیون و هفتصد و بیست و نه هزار نفر و دارای نه منطقه می باشد.

مینسک آب و هوایی معتدل با رطوبت متأثر ازاقیانوس اطلس دارد و علیرغم این که امروز مینسک دارای ظاهری بسیار جوان و مدرن را دارد، اما یکی از قدیمی ترین شهر های اروپا حتی قدیمی تر از مسکو(۱۱۴۷)، ویلنوس (۱۳۲۳)، برلین (۱۱۳۷) و استکهلم (۱۲۵۲) است.
برای اولین بار در سال ۱۰۶۷ میلادی نام این شهر در متون کتبی نوشته شده است، در این سال در رودخانه نمیگا جنگ خونین بین شاهزادگان “کیف ” و “پولوتسک ” در گرفت که حتی در حماسه های روسی از آن یاد شده است.
نام ابتدایی این شهر منسک بوده است، این کلمه از واژه “مینا ” یا “مینیات ” روسی گرفته شده که ترجمه آن به معنی “تبادل ” و “مبادله کردن ” می باشد، علت اتخاذ نام این شهر از لغات فوق الذکر قرار گرفتن آن در مسیر بازرگانی می باشد جایی که در قدیم در آن تبادل کالا می شد، بعضی دیگر معتقدند که نام این شهر از رودخانه نمیگا گرفته شده است.
در قرن یازدهم میلادی مینسک یکی ازشهر های پر قدرت و ثروتمند بود، دو جاده بزرگ از این شهر می گذشت ، جاده شمالی از روستاهای ” لوگویسک ” و “باریسف ” ، “اورشو ” ، ” آسمالنسک ” به سمت شهر مسکو و جاده جنوب شرقی از “اسلوتسک ” به “والین ” و نهایتاً به “برست ” در غرب منتهی می شدند که در حکم دو جریان اصلی توسعه و غنی سازی مینسک به شمار می رفتند.
طی قرون ۱۷ و۱۸ ، مینسک از قسمت جنوبی و شرقی و همچنین از سمت غرب وسعت می یابد . فقط بخش باتلاقی واقع در قسمت شمالی این شهر مانع از پیشروی این شهر از سمت شمال بوده است، شهر توسط دژهای محکم احاطه شده و رودخانه و باتلاقهای غیر قابل عبور حاشیه ای نیز به این شهر قدرت و استحکام بخشیدند.
رودخانه “اسوایسلوچ ” این شهر را به دو بخش پایینی “شامل بازار و ناحیه هم جوار آن ” و بخش بالایی “شامل مبادین مختلف و نیز بازار بالایی ” تقسیم کرده بود .
در سال ۱۷۹۶ در زمان امپراتوری روسیه پاول اول، نماد شهر تصویب شد و این نماد تصویر مادر مقدس “مریم مقدس ” در آسمان به همراه فرشتگان است که با نماد دولتی تلفیق شده است.
در قرن‌های ۱۷ تا ۱۹ میلادی ارزشمند ترین سبک های هنر معماری مینسک مربوط می‌شود به ساختمان های اصلی و مذهبی شهر که بیشتر آنها در مناطق قدیمی شهر قرار دارند.
در سال ۱۹۷۴ برای قدر دانی شهروندان این شهر و شایستگی آنها در طی جنگ جهانی دوم علیه نیروهای آلمان “سالهای ۱۹۴۱-۱۹۴۴ ” به این شهر لقب شهر قهرمان داده شد و در طی این جنگ تقریبأ ۹۰ درصد این شهر تخریب شد.
امروزه مینسک مرکز سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و تبلیغاتی کشور بلاروس است و شهری زیبا و شادبخش به شمار می‌رود، با قدم زدن و گردش کردن در خیابان ها و مکان های دیدنی این شهر ؛ گذشت زمان احساس نمی شود، این شهر با ظاهری امروزی و جوان خود دارای خیابان های تمیز ؛ گیاهان سر سبزو میدان‌های زیبا می باشد، ولی مهمتر از همه ساکنان مهربان و مهمان نواز و خون گرم این شهر هستند که بر زیبایی شهر افزوده و تآثیر عمیقی بر خاطرات می گزارد طوری که گفته می شود انسان همیشه دوست دارد به مینسک برگردد تا دوباره عشق و بی ریایی این شهر را تجربه کند.

جاده استالين

در دهه ۳۰ قرن ۲۰ در مرز غربي USSR، يكسري سنگر نظامي ساخته شد. اين سنگرها از درياي بالتيك تا درياي سياه كشيده شدند. آن روزها مرز غربي بلاروس، ۳۵ تا ۴۰ كيلومتر از مينسك (پايتخت كشور) فاصله داشت. همه اين تاسيسات به نام جاده استالين در دنيا معروف بودند. در ۳۰ ژوئن ۲۰۰۵، جاده استالين به عنوان مجموعه تاريخي و فرهنگي نزديك شهر zaslavl افتتاح شد (۳۵ كيلومتري مينسك). امروز همه اين جا را مي شناسند. سنگرهاي مختلفي در فنلاند، آلمان، لهستان و جموري چك بازسازي شدند، ولي كل مجموعه در بلاروس (جاده استالين، ۴۰ هكتار) و فرانسه (جاده مكينوت) واقع شده است.
در اين محدوده آزادي عمل داريد به لانه توپ و مسلسل ۲-۳ منفذي رفته و توپچي شويد، روی صندلي آن جا نشسته و آماده شليك باشيد و در خندق ها قدم زده يا سوار تانك شويد. اين يكي از معروفترين موزه هاي نظامي است كه بازديد كننده خود را در ميدان نبرد مي بيند. خاطره جنگ در سوغاتي ها و عكس هايي كه از اين جا مي آوريد، پنهان است.

روستای توريستي

روستاي كوچك و جذاب واقع در سواحل بديع رود ptich (هجده كيلومتري مينسك) نمايان گر زندگي اصيل بلاروسي است. نوع معماري ساختمان ها، شيوه زندگي، وسايل خانه، ابزار، وسايل آشپزخانه، بلورجات، ظروف سفالي و غيره، همگي نماينده ي اين نوع زندگي هستند. در اين محل شما به قياس سبك روستايي بلاروس و معماري كشور خود خواهيد پرداخت و ساختمان هاي محلي، صدها صنايع دستي و ابزار هاي كشاورزي مورد استفاده روستايي ها را خواهيد شناخت.
بيش از ۱۰۰ خانه روستايي، آسياب، آهنگري، چاه، مدرسه و كليسا روي زميني بيش از صد هكتار واقع شده اند. ابزارهاي كشاورزي، وسايل خانه و لباس هاي محلي به نمايش گذاشته اند. كالاي به نمايش در آمده در حوزه ها، واقعي اند. خانه هاي روستايي، طويله، آسياب بادی و كليسا به فرهنگ قسمت هاي مختلف بلاروس مربوطند و همه يكجا جمع شده اند. همه چيز واقعي است. بخش هايي از روستا قرن ها دست نخورده باقي مانده اند و سمبل سبك زندگي روستايي در بلاروسند.

موزه صنايع دستي (تكنولوژي هاي مردمي)

dubutki موزه فرهنگ بلاروس است كه تجارت ملي را به تصوير مي كشد. نمي توان اسم اين جا را موزه گذاشت. همه چيز زنده است. آسياب بادي در آن جا در حال كار كردن است، اسب برانيد و با دست هاي خود نعل اسب بسازيد. يك سفالگر، پارچ سفالي مي سازد و به عنوان سوغاتي به شما مي دهد. در صورت تمايل خودتان هم مي توانيد پشت چرخ سفالگري بنشينيد. نانوا برايتان نان محلي مي پزد.

مناطق طبيعي berezin sky

جنگل هاي انبوه، رودخانه هاي عميق و درياچه ها؛ زيبايي اين مناطق هزاران سال دست نخورده و پوشش گياهي و تنوع حيواني خود را حفظ كرده اند. اين مناطق از نظر طبيعي منحصر به فرد بوده و مشابه آن در اروپا نيست.

آشنایی با مترو مینسک بلاروس

آشنایی با مترو مینسک

روزانه ۸۰۰ هزار نفر با مترو مینسک سفر می‌کنند

مترو مینسک پایتخت بلاروس که در سال ۱۹۸۴ افتتاح شد، شامل ۲ خط و ۲۵ ایستگاه است.

خط یک یا همان آبی با ۱۱ ایستگاه به طول ۱۲٫۲ کیلومتر در سال ۱۹۸۴ و خط ۲ یا قرمز با ۱۴ ایستگاه به طول ۱۸٫۱ کیلومتر در سال ۱۹۹۰ افتتاح گردید.

تاریخچه مترو مینسک

با رشد جمعیت طی دهه‌های ۱۹۷۰- ۱۹۵۰ نیاز به ساخت سیستم انتقال سریع در مینسک بیش از پیش احساس شد. کار احداث مترو در ۱۹۷۷ آغاز و در ۳۰ ژوئن ۱۹۸۴ به عنوان نهمین سیستم مترو در اتحاد جماهیر شوروی سابق به روی عموم گشوده شد.

علی‌رغم فروپاشی شوروی، ساخت مترو مینسک طی دهه ۱۹۹۰ برخلاف سایر متروها نظیر ایروان بی‌وقفه ادامه یافت. بعضی کارشناسان آن را به اصلاحات کند طرح‌های اقتصادی شوروی در بلاروس نسبت می‌دهند که به توسعه مترو کمک کرد. اخیرا افتتاح ایستگاه‌ها قبل از موعد مقرر است.

مینسک شهری است سطحی که خاک آن بسیار خشک است در نتیجه اگرچه اکثر ایستگاه‌ها در زیر زمین قرار دارند، اما عمق آن‌ها خیلی زیاد نیست. از مجموع ۲۵ ایستگاه، ۱۶ ایستگاه ستونی و بقیه گنبدی شکلند.

مانند بسیاری از سیستم‌های مترو در شوروی سابق، تمام ایستگاه‌ها دارای دکوراسیون است. بعضی از آن‌ها نماد ملی بلاروس هستند. در سال‌های اخیر تکنولوژی بالا نیز به دکوراسیون‌ها اضافه شده است.

گسترش مترو مینسک

در حال حاضر از چندین پروژه تحت بررسی تنها یک مورد یعنی احداث سه ایستگاه در جنوب‌غربی در حال پیگیری است.

پروژه اصلی یعنی احداث خط سوم از جنوب به سمت شمال ‌شرقی با عبور از مرکز شهر در سال ۲۰۱۱ آغاز و انتظار می‌رود فاز اول آن در سال ۲۰۱۷ افتتاح شود.

از احداث خط چهارم که قرار است جنوب‌شرقی را به شمال‌غربی متصل کند تا قبل از ۲۰۱۵ خبری نیست. احداث این خط کمک شایانی به دانشجویان می کند.

پارک ملی بلووژ اسکایا بلاروس

پارک ملی بلووژ اسکایا بلاروس یکی از قدیمی ترین پارکهای بلاروس است که بیش از ۹۰۰ نوع گیاه و ۲۵۰ نوع پرنده و حیوان را در خود جای داده است و سالانه میزبان میلیونها توریست از اقسا نقاط دنیا است .

تاریخچه پارک ملی بلووژ اسکایا

این پارک در۳۴۰ کیلومتری مینسک ،در منطقه برست در شهر برست واقع شده است و بزرگترین پارک جنگلی در کل اروپا می باشد.

در سال ۹۸۳ این پارک در بلاروس احداث شد و به دلیل انکه در مجاورت برجهای سفید بلایا وژا واقع شده بود ،نام بلووژ اسکایا را بر روی این پارک گذاشتند.

پارک ملی بلووژ اسکایا بلاروس درسال ۱۹۹۲در سازمان میراث جهانی یونسکو درج شده است.

درختا زیبا و تنومندی مانند کاج ،صنوبر نقره ای ،بلوط و گیاهان نایاب دیگری نیز در پارک ملی بلووژ اسکایا بلاروس وجود دارند که زیبایی ان را دو چندان کرده اند.

حیواناتی از قبیل گرگ ،جغد ،سمور،عقاب و اسب وحشی درباغ وحش پارک ملی بلووژ اسکایا بلاروس یافت میشوند.

علاوه بر فضای پارک ملی بلووژ اسکایا بلاروس ،میتوانید از کتابخانه ،موزه حیات وحش و باغ وحش نیز دیدن کنید .

به دانشجویانی که در کشور زیبای بلاروس تحصیل و زنگی میکنند ،توصیه میکنیم از زیباییهای این پارک لذت ببرند.

شکار در پارک ملی بلووژ اسکایا بلاروس ممنوع می باشد و هرگونه تعرض به حریم حیوانات پارک ملی بلووژ اسکایا بلاروس با برخورد شدید پلیس همراه است، در صورتی جرم بازدید کننده از پارک ملی بلووژ اسکایا بلاروس اثبات شود علاوه بر حبس و جریمه نقدی امکان مجازات زندان هم می باشد.

دانشجویانی که قصد بازدید از پارک ملی بلووژ اسکایا بلاروس را دارند حتما در زمان ورود به پارک ملی بلووژ اسکایا بلاروس کلیه نکات و قوانین مربوط به پارک ملی بلووژ اسکایا بلاروس را مطالعه کنند تا به مشکل جدی دچار نشوند.

شهر مینسک پایتخت رویایی بلاروس

شهر مینسک پایتخت کشور بلاروس

مینسْک (به بلاروسی: Мінск) (به روسی: Менск) پایتخت کشور بلاروس است. این شهر که ۱.۸ میلیون جمعیت دارد مقر ادارات سازمان کشورهای همسود (مشترک‌المنافع) است. شهر مینسک همچنین مرکز شهرستان و بخشی به همین نام است. شهر مینسک در میان سالهای ۱۹۱۹–۱۹۹۱ پایتخت جمهوری شوروی سوسیالیستی بلاروس بود.

مینسک در کنار رودهای سویسلاچ و نیامیها در ۳۳°۲۷′ شمالی و ۵۵°۵۳′ شرقی قرار گرفته است.

گمان بر اینست که نام مینسک از نام رودخانه منکا گرفته شده است. در سده دهم میلادی شاهزاده راهوالود (در نروژی راگنوالد) که از تبار وایکینگ‌ها بود بر ولایتی به نام پولوتسک فرمان می‌راند که آن ولایت شامل مینسک نیز می‌شد. نخستین اشاره به شهر مینسک در کتب تاریخی از سال ۱۰۶۷ میلادی است، یعنی سالی که جنگی خونین میان ولایات پولوتسک و کیف بر کرانه رود نیامیها در گرفت.

تاریخ شهر قدیم مینسک بلاروس

شهر مینسک بلاروس دارای قدمت تاریخی می باشد، اما در طول تاریخی به علت گذرگاه بودن این شهر به نقاط مختلف اروپا شاهد جنگ های خونین بیشماری بوده است، از امپراطوری ایران و یونان تا ناپلئون و امپراطوری های عثمانی و تزار های روسیه هر کدام که به این شهر رسیده اند این شهر را به اتش کشیده و با خاک یکسان کرده اند و بعد از هر بار تخریب مردم شهر سالیان زیادی را صرف تعمیر و بازسازی مینسک نموده اند.

شهر میسنک بلاروس در زمان جنگ جهانی دوم اکثر ساکنین آن یهودی بودند، و بعد از رسیدن ارتش المان به خاک بلاروس و شهر مینسک تمامی مردم شهر را اسیر و مجبور به کندن کودال های عمیق کردند، و اقدام به زنده به گور کردن تمامی یهودیان میسنک کردند، به گفته های شاهدانی که فرار کردند آلمانی کسانی را که سعی می کردنند از گودال بالا بیایند با لگد یا قنداق تفنگ می زدند و دوباره آنها را به داخل گودال می انداختند. تقریبا تمامی یهودیان شهر میسنک به دست آلمانی ها زنده به گور شدند.

شهر جدید مینسک

بعد از پایان جنگ جهانی و تراژدی خوفناکی که به اهالی شهر مینسک گذشته بود تصمیم گرفته شد که محل شهر را عوض کنند، به همین دلیل شهر جدید مینسک در وسط یک پارک جنگلی مجددا احداث شد، سرسبزی این شهر جلوه زیبایی به این شهر داده و بعد از احداث این شهر در وسط پارک جنگلی مینسک به عنوان پایتخت جمهوری بلاروس بعد از فروپاشی شوروی انتخاب شد.

شهر های مهم بلاروس قسمت اول

شهر های مهم کشور بلاروس قسمت اول

شهر اسلونیم کشور بلاروس

شهر Slonim در ۱۴۳ کیلومتری جنوب شرقی Hrodna واقع شده است. جمعیت در سال ۲۰۰۸ حدود
۵۰،۸۰۰٫براورد شده است
در سال ۱۹۳۹ ، پیمان ریبن تروپ مولوتف – بین آلمان نازی و اتحاد جماهیر شوروی منجر به حمله به لهستان توسط دو قدرت و تقسیم آن بین آنهاشد. شهر Slonim در منطقه تعیین شد تا این پیمان در درون حوزه تحت نفوذ اتحاد جماهیر شوروی بسته شود.
پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، بلاروس به کشوری مستقل تبدیل شد.

به خاطر وجود کانال Oginsky ، اتصال دو رودخانه Niemen با Dnieper. که از این شهر می گذرد باعث که این محل یک منطقه فوق العاده حساس برای بلاروس باشد و به علت آب خیز بود شهر Slonim دام داری و کشاورزی رونق خاصی را رد اینجا دارد

و به همین علت هم کارخانه های متعدد لبنیاتی،مقوا سازی و چوب،کتان سازی، خوارک دام،فراورده های گوشتی و چندین شرکت تجاری وجود دارد

در سال ۱۹۹۷ یک روزنامه محلی نیز تاسیس شد که تیراژ آن حدود ۱۰٫۰۰۰ نسخه است،که مطالب آن شامل اخبار محلی و منطقه ای ، بخش ورزشی ، فرهنگ و شیوه زندگی ، و تبلیغات محلی است. در حال حاضر این روزنامه در ۴۰صفحه تهیه می شود ، به علاوه ۸ صفحه اضافی که مربوط به جوانان ، فرهنگ و امور مذهبی است.

شهر اورشا کشور بلاروس

تاریخ ساخت اورشا به سال ۱۰۶۷ برمی گردد و یکی از قدیمی ترین شهر های بلاروس می باشد
در ۱۳۲۰ ، Orsha بخشی از قلمرو دوک بزرگ لیتوانی شد. در سال ۱۵۱۴ سپتامبر ۸ نبرد معروف Orsha رخ داده است ، بین مقام دوک بزرگ لیتوانی با پادشاهی لهستان و ارتش روسیه و روس ها دچار شکست قابل توجهی شدند
از قرن شانزدهم تا هجدهم Orsha مرکز مذهبی قابل توجه ای بود
در سال ۱۸۱۲ ،در اثر حمله ناپلئون شهر به اتش کشیده شد و به طور کامل تحت کنترل فرانسه در آمد نویسنده معروف ماری هانری (همچنین تحت نام قلم Stendhal شناخته می شود) سمت مباشر به وی اعطا شد

در طول جنگ جهانی اول ، شهر توسط نیروهای آلمان در ماه فوریه – اکتبر ۱۹۱۸ اشغالشد. از ۱۹۱۹ فوریه ۲ ، Orsha بخشی از منطقه Homyel (منطقه Vitebsk ، ۱۹۲۰) اتحاد جماهیر شوروی شد.

اسلحه افسانه ای Katyusha (پرتاب موشک) در این شهر برای اولین بار توسط نیروهای شوروی در ۱۹۴۱ ژوئیه ۱۴ استفاده شد.
به علت نزدیکی این شهر به چرنوبیل اوکراین،هنوز اثار منفی این انفجار در اطراف شهر قابل رویت است و دولت بلاروس سالهاست در حال پاک سازی مناطق اطراف شهر است و تا کنون نتایج مثبتی هم گرفته اند.

شهر آسیپوویچی کشور بلاروس

شهر Asipovichy یکی دیگر از شهر های ژر جمعیت بلاروس می باشد و جمعیت آن ۳۵،۲۰۰ نفر می باشد.

صنایع فعال Asipovichy عبارتند از ماشین سازی، مصالح ساختمانی، تولید مواد غذایی و نور و پردازش چوب.

شهر اسمارهون کشور بلاروس

شهر Smarhoń یکی از مرکز مهم بلاروس می باشد و پایگاه هوایی Smarhoń در آن قرار دارد، این شهر در اوایل قرن۱۹ توسط لهستانی ها تاسیس شد. اما در ۱۷۹۳ از لهستان جدا و به روسیه پیوست. تا اواسط قرن ۱۹th،جزو املاک خصوصی از شاهزادگان Radziwill با اکثر جمعیت آن که یهودی بودند بود. مدت کوتاهی پس از جنگ جهانی اول تا جنگ جهانی دوم Smarhoń دوباره بخش مستقلی از لهستان شد

بومیان معروف
پیتر بلومه (۱۹۰۶-۱۹۹۲) نقاش آمریکایی ، در سبک رئالیسم جادویی
الکساندر دروا ، موسیقیدان و پژوهشگر فرهنگ عامه بلاروسی ، بنیانگذار ارکستر سنج
آهارون ابراهیم کاباک (۱۸۸۱-۱۹۴۴) نویسنده عبری ، مستقر در فلسطین
ابراهیم استوزکور (۱۹۱۳-۲۰۱۰) شاعر ییدیش و لهستانی و جنگ جهانی دوم حزبی.
دیوید کوسویتسکی (۱۹۱۱-۱۹۸۵) – لهستانی با اواز خوان مذهبی یهودی
موشه کوسویتسکی(۱۸۹۹-۱۹۶۶) – لهستانی با اواز خوان مذهبی یهودی
ایدا لازارویچ گیلم (۱۹۰۱-۱۹۷۳) مبارز آنارشیست روسی و نویسنده ، در تبعید در فرانسه
کارول دامینیک پرزدچی (۱۷۸۲-۱۸۳۲) مشاهده شده لهستانی ، جنگنده برای آزادی لهستان در شورش ۱۸۳۰-۱۸۳۱
دیوید رازیل (۱۹۱۰-۱۹۴۱) جنگ برای رهایی از یهودیان در فلسطین ، فرمانده ایرگان زاوی لئومی سازمان ملی مقاومت ، در عراق در ماموریت های ضد نازی ها کشته شده اند
ویلیام شوارتز (۱۸۹۶-۱۹۷۷) نقاش آمریکایی

شهر اسلوتسک کشور بلاروس

شهر Slutsk واقع در ۱۰۵ کیلومتری رودخانه Sluch است در سال ۲۰۱۰ جمعیت آن از ۶۱،۴۰۰) برآورد شده است

تاریخ این شهر به سال ۱۱۱۶ بر میگردد و در بین سالهای ۱۳۲۰-۱۳۳۰ بخشی از حوزه قلمرو دوک بزرگ لیتوانی شد..

در سال ۱۹۲۰ Slutsk مرکز قیام بزرگ ضد بلشویک شناخته شد

شهر بیاروزا کشور بلاروس

شهر Biaroza بیش از ۳۱۰۰۰ نفر ساکن دارد و در غرب بلاروس واقع
شده است ، این شهر مرکز تولید ابریشم مصنوعی در بلاروس می باشد.
به تاریخ این شهر برای اولین بار در سال ۱۴۷۷ ذکر شده است
در طول جنگ بزرگ شمالی ، صومعه ای قدیمی که در این شهر قرارداشت توسط شاه دوم اوت لهستان و من پیتر از روسیه یک کنفرانس تاریخی در آن برگزار شد. در سال ۱۷۰۶ ، صومعه تحت محاصره قرار گرفت و سپس توسط نیروهای چارلز دوازدهم از سوئد غارت شد. همچنین این شهر توسط ارتش اسکندر در سال ۱۷۷۲ ، در جنگ با لهستان که در این نقطه در گرفت تخریب شد. و جند سال بعد توسط روسیه اشغال شد
پس از قیام نوامبر ۱۸۳۱ شهر توسط ارتش روسیه غارت و صومعه توسط مقامات تزاری بسته شد و در سال ۱۸۶۶ پس از شورش ژانویه شهر به طور کامل از بین رفت،یعد از اینکه شورش فروکش کرد مردم باقی ماننده شروع به ساخت و ساز مجدد کردند و مصالح و آجر را از زندان و بازداشتگاهی که در آن نزدیکی بود برداشتند.

در سال ۱۸۴۲ ، راه آهن جدید میان مسکو و ورشو افتتاح شد و از عبور از این شهر ، آغاز یک دوره پر رونق اقتصادی برای شهر شد.
در طول جنگ جهانی دوم ، محله یهودی نشین کوچکی در شهر برای یهودیان ساخته شد که محل یهودی هایی بود که از دست آلملن ها فرار کرده بودند،در دیگر مناطق اطراف بیش از ۸،۰۰۰ نفر در اعدام های دسته جمعی کشته شده اند
در طول دوره پس از جنگ پایگاه هوانوردی نظامی شوروی ، نزدیک به شهر قرار داده شد.
در ۱۹۵۸-۱۹۶۷ نیروگاه برق آبی در برای کارخانه ابریشم مصنوعی ساخته شد.
در سال ۱۹۹۱ ، پس از انحلال اتحاد جماهیر شوروی سابق ، این شهر بخشی از جمهوری بلاروس شد.

شهر بابرویسک کشور بلاروس

Babruysk یا Bobruisk از دیگر شهر های مهم بلاروس است و رودخانه Berezina در آن قرار گرفته است. این شهربا جمعیت حدود ۳۲۷٫۰۰۰ نفر جزو شهر های پر جمعیت بلاروس محسوب می شود است. رود خانه و محیط سرسبز آن به علت الودگی بیش از حد و شکار در حال از بین رفتن است
این شهر دارای کارخانه های بزرگ چوب، ماشین سازی،ذوب آهن و کارخانه های شیمایی است که خود دلیل دیگر برای کسترش آلودگی در این شهر است
در شهر بابرویسک بیش از ۳۴ مدرسه و دانشگاه دولتی با بیش ۳۴۰۰۰ دانشجو قرار دارد و از جمله رشته های تدریس آن رشته های تخصصی موسیقی و هنر های بصری است ،علاوه بر این ، یک دانشگاه پزشکی و تعدادی از مدارس فنی حرفه ای وجود دارد.
Babruysk یکی از قدیمی ترین شهر های بلاروس است. ساخت این شهر به قرن ۱۴ میلادی برمی گردد. تحقیقات توسط باستان شناسان نشان داد که در قرن ۵و۶ ، و وجود شهرک های اسلاوی از جایی که در حال حاضر واقع شده است وجود دارد ؛کشفیات ابزارهای سنگی و سلاح های نشان می دهد که مردم این منطقه از عصر حجر در این قسمت زندگی می کردند. از این رو این شهر را یک شهر باستانی با قدمت می دانند
این شهر هم زمان زیادی در اختیار شاهان قدیم لهستانی بوده
Babruysk نه تنها یک پایگاه بزرگ نظامی ، بلکه یک مرکز تجاری برجسته نیز در تاریخ بوده است که اکتشافات باستان شناسی گواه این امر می باشد
سرشماری سال ۱۸۶۱ نشان می دهد جمعیت مردم از ۱۵،۷۶۶٫ گروه های قومی ساکن در Babruysk شامل بلاروسی ، اوکراینی ، لهستانی ها ، و یهودیان. همانطور که در دیگر شهرستانها از بلاروس ، بسیاری از ساختمان ها از چوب ساخته شده بودند
در کل این شهر به خاطر قدمت باستانی خود جزو مراکز توریستی محسوب می شود و دولت برای جلوگیری از تخریب طبعیت در حال نابودی آن تلاش هایی را از چند سال پیش اغاز کرده است

شهر بارانوویچی کشور بلاروس

Baranovichi در غرب بلاروس قرار دارد جمعیت آن حدود از ۲۷۳٫۰۰۰٫طبق سرشماری سال ۲۰۰۹ می باشد،در اصل این شهر یک روستا بوده که بعد از گسترش و تبدیل شدن به شهر نام خود را حفظ کرده است
این محل در سال ۱۷۰۶ جزو اموال خصوصی یک لهستانی به نام Rozwadowski بوده، در قرن ۱۸ میلادی به عنوان بخشی از امپراطوری روسه در آمدو در سال ۱۸۷۰ خط راه آهنی که در ادمه مسیر خط راه آهن ورشو به مسکو در این راه اندازی ارتباط این دو شهر را به هم میسر کرد
کلیسای جامع ارتدوکس شهر در سبک نئوکلاسیک در ۱۹۲۴-۱۹۳۱ ساخته شد،
بلافاصله پس از آغاز جنگ جهانی دوم شهر توسط اتحاد جماهیر شوروی اشغال شد.
در حال حاضر به خاطر حوادث تاریخی،به Baranovichi شهر چند قلو نام نهاده اند ، در میان آنها Heinola در فنلاند ، Stockerau در اتریش ، Podlaska Biała در لهستان ، Mytishchi در روسیه نسبت داده اند می توان نام برد.

شهر باریسائو کشور بلاروس

شهر Barysaw (جمعیت ۱۷۰،۷۰۰ تا ۲۰۰۷) ، در نزدیکی رودخانه Berezina واقع شده است.
این شهر طبق مستندات در سال ۱۱۰۲ توسط شاهزاده Boirs Vseslavovich Polotsk ساخته شد و دو قرن بعد از شهر در اثر جنگ سوزانده شد و قسمت جنوبی آن دوباره بازسازی شد
در پایان قرن سیزدهم بخشی از قلمرو دوک بزرگ لیتوانی شد. در ۱۵۶۹ (پس از اتحادیه لوبلین) بخشی از لهستانی لیتوانیایی – مشترک المنافع ، شد و سپس توسط امپراتوری روسیه در سال ۱۷۹۳ به قلمرو امپراطوری روسیه پیوست
در سال ۱۸۱۲ نیروهای ناپلئون در وقت گذشتن از رودخانه Berezina ،در این محل شکست خوردند و مستندات آن در موزه شهر نگهداری می شود.
پس از جنگ جهانی دوم Barysaw تبدیل به یک مرکز صنعتی عظیم شد ، و تا سال ۲۰۰۲ ۴۱ کارخانه بزرگ ، که محصولات آن به کشورهای روسیه ، کشورهای مستقل مشترک المنافع ، و در خارج از کشور صادر می شود وجود دارد.
شهر توسط رودخانه به قسمت های قدیمی و جدید توسط یک پل تقسیم شده است. ایستگاه راه آهن ، جاده بین المللی ، Ispolkom (سابق KPSS Gorispolkom) ، کارکنان نظامی و مکان مرکزی در بخش جدیدی هستند. طبق معمول در این منطقه ، خانواده هایی زندگی می کنند که بیشتر در آپارتمانهای بزرگ ،که جزو ساختمان های آپارتمانی مدرن است ، اما برخی از خانواده های تک خانه ها در حومه وجود داردند.

شهر های مهم بلاروس قسمت دوم

شهر ویلیکا کشور بلاروس

شهر Vilejka در ۱۰۰ کیلومتری شمال غرب از مینسک واقع شده است.
رودخانه Viliya در این شهر قرار دارد
در قرن سیزدهم جزو قلمرو پادشاهی لهستان ، و در چهاردهم تحت قلمرو دوک بزرگ لیتوانی

شهر کریچاو کشور بلاروس

شهر Krychaw یا Krichev شرق بلاروس واقع شده است و مرکز اداری Raion Krychaw است. رودخانه Sozh نیز در این شهر واقع شده است.

شهر پاستاوی کشور بلاروس

شهر Pastavy به لیتوانیایی : Pastovys، به روسی : Поставы، لهستانی : Postawy یکی دیگر
از شهر مهم بلاروس می باشد و در سال ۲۰۰۹ جشن ۶۰۰ سالگی شهر برگذار شد

شهر ناواهروداک کشور بلاروس

شهر Navahrudak یا Novogrudok یکی از شهر های بلاروس است.
Navahrudak در جنگ جهانی اول تحت اشغال آلمان در سالهای ۱۹۱۵ – ۱۹۱۸ بود سپس بعد از پیمان ریگا ، به لهستان دادشد
از اماکن باسنانی این شهر می توان به قلعه سنگ به اصطلاح قلعه Mindaugas ‘، ساخته شده در قرن ۱۴th توسط سوئدی ها در سال ۱۷۱۰و یا کلیسای جامع ارتدوکس در سال ۱۵۱۹ که به سبک گوتیک ساخته شده اشاره کرد. کلیسای سنت مایکل ، بازسازی شده در سالهای ۱۷۵۱ و ۱۸۳۱ ، و مرکز خرید در میدان مرکزی از دیگر جاذبه های تاریخی این شهر است.

شهر دزیارژینسک کشور بلاروس

شهر Dzyarzhynsk یا Dzerzhinsk یک شهر باستانی می باشد که قدمت ثبت شده آن به قرن ۱۱ میلادی برمی گردد.اما یافته های جدید تاریخ شهر را به بیش از ۲۰۰۰ سال قبل می رساند
جنگ هایی رخ داده در بین قرن های ۱۳ و ۱۷ میلادی باعث شد چندین بار شهر به سمت نابودی برود
در قرن ۱۸th شهر یک بار دیگر به طور کامل بازسازی شد،چندین خیابان جدید ساخته شد و جمعیت یهودی به بیش از ۵۶۰ در ۱۷۶۶ افزایش داشته است. در سال ۱۷۸۱ یک آتش سوزی بزرگ باعث شد تا بیش از نیمی از شهر نابود شود. در آغاز سال ۱۷۹۳ ، شهر تحت حاکمیت روسیه درامد. در سال ۱۷۹۶ بین روسیه و فرانسه جنگ شدید رخ داد و تا سال ۱۸۱۲این جنگ ادامه داشت و شهر اسیب های جدی در طول آن دید.
پس از جنگ جهانی اول ، نیروهای بلشویکی آلمان شهر را از فوریه تا ماه نوامبر سال ۱۹۱۸ اشغال کردند.

در جنگ جهانی دوم قتل عام یهودیان بین ۱،۰۰۰ و ۱،۹۰۰ نفر از شهر در سال ۱۹۴۱ ،سربازان به مردم تیراندازی می کردند و انها را در گودال های بزرگ پرتاب می کردند،سربازان بسیاری از مردم را زنده به گور کردند و مردمی که هنوز زنده بودن تلاش می کردند با خزیدن خود را قبر بیرون بکشند و در سال ۱۹۴۴ این شهر توسط ارتش سرخ شوروی آزاد شد.

شهر لویینتس کشور بلاروس

شهر Luninets جمعیت آن برابر با ۲۴،۰۰۰نفر است ، در شرق منطقه Pinsk واقع شده.
پایگاه هوایی Luninets در طول جنگ سرد بود یکی از نقاز بسیار حساس بوده است.
تاریخ شهر به سال ۱۵۴۰بر می گردد. بین قرن ۱۶th و ۱۸ ژس از جنگ های روسیه و لهستان به قلمرو امپرازوری روسیه پیوست. در سال ۱۸۸۸ در حالی که تحت حاکمیت روسیه خط راه آهن در Luninets ساخته شده و چند شهر بلاروس را به ورشو وصل می کرد

در سال ۱۹۲۰ دوباره جزو قلمرو لهستان شد، اما نوزده سال بعد دوباره به قلمرو اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۳۹ اضافه شد.
در سال ۱۹۳۹ ،این شهر توسط المان ها اشغال شد. مدارس یهودیان تعطیل شدند ، و فروشگاه ها و حساب های بانکی غارت شدند. در ماه ژوئن سال ۱۹۴۱ ، آلمانی ها در زمان کنترل شهر Luninets ، بسیاری از ساکنان اقدام به سنت شوروی نمودند که فرارشان ناموفق بود ،اکثریت را به دست نازی ها اسیر شدند. در اوت ۱۹۴۱ تقریبا تمام مردان تیر باران شدند ، و زنان و کودکان را به یک محله یهودی نشین منتقل شدند. در همان ماه ، نازی ها با تیرباران و کشتن همه ساکنان محله یهودی نشین باقی مانده، آنها را در گور های دست جمعی دفن کردند

از بین جمعیت عظیم فقط تعداد اندکی موفق به فرار به شوروی شدهد

بعد از گذشت این همه سال اکنون این شهر جزو شهر های آرام،زیبا و پر جمعیت بلاروس می باشد که به علت وجود دانشگا های بزرگ صنعتی جزور شهر های اقتصادی و ثروتمند بلاروس محسوب می شود.

شهر رچیتسا کشور بلاروس

شهر Rechytsa در دهانه رودخانه Rechitsa واقع شده است ، و جمعیت آن ۶۵،۵۳۲ در سال ۲۰۰۵ است.

Rechytsa یکی از قدیمی ترین شهرهای بلاروس است.ساخت شهر اولین بار به دوران عصرmesolite بر میگردد (قرن ۹ – ۵ قبل از میلاد). بعدها در این منطقه قبیله Dregovichi ساکن شدند. در زمان سلطنت Gedimin در بین سالهای ۱۳۱۱-۱۳۴۱ شهر به قلمرو دوک بزرگ لیتوانی ضمیمه شد.

در اواسط قرن ۱۷میلادی Rechytsa در طول جنگ توسط قزاقها نابود شد پس از آتش بس شهر بخشی از Rzecz Pospolita شد. در سال ۱۷۹۳ Rechitsa به قلمرو روسیه پیوست.
امروزه Rechytsa را به عنوان یک شهر صنعتی می شناسند.محصولات Rechytsa به خوبی در کشورهای مستقل مشترک المنافع کشورهای عضو و همچنین در کشورهای دیگر شناخته شده است.

شهر واوکافسکی کشور بلاروس

شهر Vawkavysk یا Vaŭkavysk با حدود جمعیت حدود ۴۸،۰۰۰٫نفرجزو شهر های
پر جمعیت بلاروس محصوب می شود
کاوشهای باستان شناسی انجام شده در فضای این شهر باستانی نشان می دهد از در قرن ۱۰ میلادی اسلاو ها در این منطقه وجود داشته اند و ایزار جنگی مربوط به این قرن نیز در این کاوش ها پیدا شده
در سال ۱۴۱۰ شهر توسط شوالیه های توتنی فتح شد و به عنوان بخشی از قلمرو دوک بزرگ لیتوانی در آمد. و بعد از فروپاشی شوروی جزو قلمرو بلاروس محسوب گردید.

شهر کالینکاویچی کشور بلاروس

شهر Kalinkavičy در جنوب شرقی بلاروس قرار است و در کنار رودخانه Pripyatقرار دارد. جمعیت ۴۰،۸۷۶ (برآورد ۲۰۰۹).
کاوشهایی که باستان شناسان در این شهر کرده اند رگه هایی از اسکان انسان که قدمت آن به ۲۶،۰۰۰-۲۴،۰۰۰ سال قبل میلاد میرسد را در بر داشت ، این قدیمی ترین نقطه در بلاروس است که وجود ساکن به این قدمت در آن رویت شده است
اولین اشاره تاریخی از این شهر به سال ۱۵۶۰بر می گردد. فرآورده های غذایی ( محصولات گوشت خوک) بزرگترین صنعت این شهر است. استخراج ذغال سنگ نارس (۵٫۵ میلیون تن ذخایر) نیز از لحاظ اقتصادی جزو موارد مهم این منطقه می باشد.

در ژوئن هر سال نیز جشنواره فیلم های کمدی در یان شهر برگزذار می شود که به Avtyuki مشهور است که شرکت در آن خالی از لطف نیست.

شهرهای مهم بلاروس قسمت سوم

شهر های مهم بلاروس قسمت سوم

شهر راهاچو کشور بلاروس

شهر Rahachow در نزدیکی رودخانه ها Dnieper.واقع شده و جمعیت آن در حدود ۴۰،۷۲۷ (برآورد ۲۰۱۰) بر آورد شده است.

خاخام برجسته ، یوسف روزن (۱۸۵۸-۱۹۳۶) ، معروف به Gaon Rogatchover متولد و بزرگ شده این شهر است. هنرمند آناتولی للویچ کاپلان (۱۹۰۲)نیز در این مکان متولد شد.

شهر هورکی کشور بلاروس

شهر Horki در قسمت شمال شرق استان Mahiloŭ واقع شده است. در قلمرو اکادمی کشاورزی واقع شده است ( در سال ۱۸۴۰ تاسیس شد)شهر Horki مرکز علوم کشاورزی و تحقیقات است. صنعت این منطقه توسط شرکت های نمایندگی مواد غذایی ،موسسات مصالح ساختمانی ، شرکت صنایع نوری اداره می شود.موزه این شهر معروف ترین و دیدنی ترین بخش این شهر است.

شهر هومل(homel یا gomel) کشور بلاروس

Gomel یا هومل دومین شهرستان بزرگ در بلاروس با جمعیت ۴۷۹،۹۳۵ است

در قسمت جنوب شرقی کشور ، واقع در ساحل راست رودخانه Sozh ، نزدیک به مرز اوکراین و نیروگاه هسته ای چرنوبیل است .اگر چه این شهر پس از فاجعه چرنوبیل ۱۹۸۶ با رادیو اکیتویو آلوده شده بود، اما ساکنان Gomel هرگز شهر را تخلیه نکردند و رشد جمعیت عمومی خود ادامه دادند. فرودگاه گومل که واقع در این شهر است،یکی از فرودگاه های مهم کشور بلاروس تلقی می شود

از نظر سیستم حمل ونقلی شهر گومل یکی از ازران ترین شهر های بلاروس از نظر سیستم حمل و نقلی می باشد،هزینه استفاده از اتوبوس هر ماه بیشتر از ۱۸ دلار در ماه نمی شود.

در شهر هومل مهم ترین خط ریل راه آهن بلا روس قرار دارد که جنوب شرقی بلاروس را پوشش می دهد،این خط راه آهن در ادامه مسیر خود وارد ریل راه آهن میسنک به کیف در کشور اوکراین می شود

به علت هم مز بودن این شهر با روسیه و اوکراین،نفش فوق العاده حساسی را در منتطقه بازی می کند.

شهر موگیلو Mogilev کشور بلاروس

Mogilev (همچنین املای Mahilyow ، همچنین خود ترجمه ، Mogilyov از شهرستانهای قسمت شرقی بلاروس است ، این با روسیه نوار مرزی دارد. جمعیت آن بیش از ۴۶۷،۷۸۸ در سال ۲۰۱۰ تخمیت زده شده و سومین شهر مهم در بلاروس تلقی می شود

این شهر در سال ۱۲۶۷ تاسیس شد. از قرن ۱۴th بخشی از قلمرو دوک بزرگ لیتوانی بوده، پس از اتحادیه لوبلین و ایجاد لهستانی لیتوانیایی – مشترک المنافع ، آن را به تاج و تخت به عنوان Mohylew یا Mogilew منتقل شد. این شهر به عنوان یکی از چهار راه های اصلی شرق به غرب و شمال به جنوب باعث رونق گرفتن تجارت در منطقه شده . در ۱۵۷۷ پادشاه استفان باتوری آن را با حقوق شهرستان واگذار شده است. بعد از پارتیشن اول از لهستان آن را به دست امپراطوری روسیه آمد و از مرکز guberniya Mogilev شد. در سال های ۱۹۱۵-۱۹۱۷ ، در طول جنگ جهانی اول ، Stavka ، مقر امپراتوری روسیه ارتش عمل در شهرستان و تزار ، نیکلای دوم ، صرف مدت طولانی در اینجا به عنوان فرمانده کل قوا. در سال ۱۹۱۸ اشغال شده توسط آلمان و انتقال به جمهوری کوتاه مدت مردم بلاروس است.در سال ۱۹۱۹ توسط نیروهای Bolshevist روسیه دستگیر و بهم پیوسته را Byelorussian پاسخ پوستی سمپاتیکی. تا جنگ جهانی دوم و هولوکاست ، مثل بسیاری دیگر از شهرستانها در اروپا ، Mogilev به حال جمعیت قابل توجهی یهودی : با توجه به سرشماری روسیه از سال ۱۸۹۷ ، از کل جمعیت از ۴۱،۱۰۰ ، یهودیان تشکیل ۲۱،۵۰۰ (تا حدود ۵۰ درصد ٪). [۲] بین سال های ۱۹۴۱ و ۱۹۴۴ شهرستان تحت اشغال آلمان. در طی این دوره ، یهودیان و Mogilev ghettoized شد سیستماتیک منحل شود. [۳] از آنجا که بلاروس به دست آوردن استقلال خود را در سال ۱۹۹۱ Mahilyow همچنان یکی از شهرستانها اصلی آن است.
اقتصاد

Mahilyow یکی از مراکز عمده اقتصادی و صنعتی بلاروس است. پس از جنگ جهانی دوم ذوب آهن بزرگ شهر با چندین کارخانه شروع به تولید فولاد در سطح گسترده کردند

همچنین چندین کارخانه بزرگ جرثقیل،خودرو سازی،تراکتور سازی و کارخانه های بزرگ ماد شیمیایی وجود دارد که باعث شده این شهر به یکی از قطب های صنعتی بلاروس تبدیل شود

از لحاظ تاریخی برجسته ترین نقطه ی عطف شهر اواخر قرن ۱۷ میلادی ، سالن شهر است. برج بزرگ در سالن شهر متحمل خسارات جدی در طول جنگ بزرگ شمالی و جنگ بزرگ میهنی شده بود و در نهایت در سال ۱۹۵۷ تخریب شد. سالن شهر به صورت قبل از جنگ در سال ۲۰۰۸ بازسازی شد.
یکی دیگر از نقطه ی عطف مهم Mahilyow کلیسای جامع سنت شش ستون استانیسلاو است ، ساخته شده به سبک باروک در ۱۷۳۸-۱۷۵۲ و نقاشی هایی که به روی دیوار های آن نقش بسته آن را تبدیل به یک شگفتی بی نظیر کرده است . صومعه سنت نیکلاس وابسته به کلیسای جامع در سال ۱۶۶۸ ، و همچنین تمثیل های اصلی ، ناقوس ها ، دیوارها و دروازه که در حال حاضر در دست بررسی برای پیوستن به میراث جهانی یونسکو است.

شهر گرودنو کشور بلاروس

شهر گرودنو مركز استان گرودنو در قسمت غربي
كشور بلاروس با مساحت ۸۰ كليومترمربع و در ساحل رود نيومان واقع شده است ، جمعيت اين شهر طبق آمار سال ۲۰۰۵ ميلادي سيصد و هفده هزار و سيصد شصت و شش نفر مي‌باشد.
گرودنو از شهرهاي قديمي بلاروس بشمار مي رود و براي اولين بار از اين شهر در سال ۱۱۲۸ ميلادي نام برده شده است، در قرنهاي ۱۲ و ۱۳ اين شهر مانند يك دژ كوچك در مسير راه بازرگاني شكل گرفت كه در آن قبايل “كريويچي، ياتوياگي و ليتوا ” زندگي مي كردند.
در سال ۱۲۴۱ ميلادي در زمان شاهزاده “يوريا گلبويچ ” شهر در اشغال تارتارها بود و در سال هزار و دويست هشتاد و چهار ميلادي اين شهر به تصرف آلمان ها در آمد، در زمان ” شاهزاده ميندوگا “، براي اولين بار گردنو جزئي از پادشاهي ليتواني شد و در سال ۱۵۶۹ ميلادي اين شهر بعنوان مركز نظامي گرودنو قرار گرفت.
در فاصله سالهاي ۱۷۷۰ تا ۱۷۸۰ ميلادي در اين شهر كارخانجات مختلف مهمات سازي، اسلحه سازي، نساجي و غيره ساخته شدند همچنين اولين تئاتر شهر تأسيس گرديد و درسالهاي ۱۷۷۵ميلادي تا ۱۷۸۱ آكادمي پزشكي شهر گرودنو بناشد.
در سال ۱۷۹۵ اين شهر به امپراطوري روسيه پيوست و در سال ۱۸۰۱ مركز استان گرودنو قرار گرفت، همچنين در سال ۱۸۱۲ ارتش ناپلئون آنجا را تسخير كرد و در سال ۱۸۶۲ ميلادي گرودنو در مسير راه آهن پتربورگ (روسيه ) – ورشو (لهستان) قرار گرفت كه در نتيجه موجبات پيشرفت صنعتي از جمله صنايع چوب و تنباكو را فراهم آورد.
پس از جنگ ميان شوروي و لهستان در سالهاي ۱۹۲۱-۱۹۱۹، گرودنو از قسمت غربي بلاروس جدا شد و جزو كشور لهستان درآمد، ولي در سپتامبر سال ۱۹۳۹ ميلادي گرودنو مجدداً بعنوان مركز استان گرودنو در بلاروس قرار گرفت و بلافاصله بعد از آغاز جنگ جهاني دوم اين شهر توسط نيروهاي آلمان به اشغال درآمد و در ۱۶ ژولاي توسط ارتش بلاروس آزاد گرديد.
در سپتامبر سال ۱۹۴۴ گرودنو بطور رسمي مركز استان گرودنو در بلاروس قرار گرفت و اين شهر در اثر جنگ به شدت تخريب شده بود، ولي قسمت اعظم مكان هاي ديدني اين شهر حفظ شده است.
امروزه اين شهر منحصر به فرد داراي تاريخي ارزشمند و بناهاي يادبود و فرهنگي زيبايي است كه گذشته و حال اين شهر را به هم پيوند داده‌اند.

شهر ویتبسک کشور بلاروس

شهر Vitebsk ،یکی دیگر از شهر های هم مرز با روسیه می باشد. در این شهر حدود ۳۴۲،۳۸۱ جمعیت دارد و چهارمین شهر پر جمعیت بلاروس می باشد
رود خانه ویتبا در این شهر قرار دارد
این شهر تاریخی در سال ۹۴۷ ساخته شده است و بر اساس افسانه ها هم زمان با کبف در اوکراین تاسیس شده است ، اما سوابق ثبت شده تاریخی وجود آن را به سال ۱۰۲۱ میلادی می رساند
این شهر درقرن ۱۳ میلادی جزوی از شهر های لیتوانی و لهستان بوده است و در ۱۷۷۲ توسط امپراطوری روسیه از لهستان جدا شد وتحت امپراطوری روسیها این شهر باستانی به سبک نئوکلاسیک بازسازی شد. یکی دیگر از نکات این شهر این است که در آن زمان نیمی از جمعیت آن به خاطر تاثیر پذیری از لهستان یهودی بوده اند

در قرن ۲۰٫ یکی از معروفترین بومیان یهودی آن مارک شاگال نقاش بود. تا جنگ جهانی دوم ، مانند بسیاری دیگر از شهرهای در اروپا ، Vitebsk جمعیت قابل توجهی یهودی داشت با توجه به سرشماری روسیه از سال ۱۸۹۷ ، از کل جمعیت آن ۶۵،۹۰۰ ، یهودیان ۵۲٪ از آن را تشکیل می دادند و در طول جنگ جهانی دوم ، بسیاری از یهودیان محلی کشته شدند که به قتل عام گتوی مشهور شد.
در سال های ۱۹۱۹-۱۹۹۱ Vitebsk بخشی از اتحاد شوروی بود. در طول جنگ جهانی دوم ، شهرهای تحت اشغال آلمان (۱۹۴۱ ژوئیه ۱۰ — ۱۹۴۴ ژوئن ۲۶). بخش عمده ای از شهرستان های قدیمی را در جنگ متعاقب آن بین نازی و ارتش سرخ نابود شد.
در ژانویه سال ۱۹۹۱ ، این شهر اولین جشنواره مارک شاگال را برگزار کرد. در ماه ژوئن سال ۱۹۹۲ ، بنایی یادبود برای شاگال ساخته شد و روی دیوار خانه این نقاش خیابان بومی Pokrovskaja کتیبه یادبود وی قرار داده شد. مجسمه او نیز در پشت خانه وی قرار دارد
از سال ۱۹۹۲ ، Vitebsk میزبان جشوانواره بین المللی اسلاوی شد که همه ساله در بازار این شهر اجرا می شود، جشنواره ای که برنامه های اصلی آن را به موسیقی اسلاوی اختصاص داده شده است. شرکت کنندگان اصلی عبارتند از هنرمندان از روسیه ، بلاروس و اوکراین ، و مهمانان با بسیاری از کشورهای دیگر ، هر دو اسلاوی و غیر اسلاو.
یکی از بنا های مشهور آن کلیسای عید تبشیراست. این بنای با شکوه دارای شش ستون بوده قدمت ساختمان آن به دوره روس کیون بر می گردد.این بنا در سال ۱۱۴۰ مجدد بازسازی شد ، تعمیرات جدید آن در سال ۱۸۸۳ و توسط دولت کمونیست وقت که در سال ۱۹۶۱ نابود شده بود دوباره از سر گرفته شد طوری که با ساخت اولیه آن هیچ گونه تفاوتی نداشت
تمام کلیساها از دوره لهستانی لیتوانیایی – نیز ویران شد ، ولی کلیسای رستاخیز کلیسای جامع اردتوکس در سال (۱۷۷۲-۱۷۷۷) بازسازی شده است.یکی دیگر از مهمترین اثارهای این شهر سالن شهر (۱۷۷۵) ؛ کاخ فرماندار روسیه ، که در آن ناپلئون تولد ۴۳ خود را در سال ۱۸۱۲ جشن گرفته ؛ نئو از نژاد رومی روم کلیسای جامع کاتولیک (۱۸۸۴-۱۸۸۵) ؛ و ستون هرمی شکل سنگی بزرگداشت صدمین سالگرد پیروزی روسیه بر ناپلئون. است.شگفت انگیز است نه؟

شهر سالیهورسک کشور بلاروس

Salihorsk یکی از شهر های زیبای بلاروس می باشد. در سال ۲۰۱۰ جمعیت آن از ۱۰۲،۳۳۵تخمین زده شد
تقریبا می توان گفت Salihorsk یکی از شهر های نسبا جدید بلاروس است و ساخت و ساز در آن در سال ۱۹۵۸ اغاز شد

Salihorsk هم اکنون جزو شهر های مدرن بلاروس محسوب می شود

این شهر ۱۲۰ کیلو متر با مینسک فاصله دارد.

شهر سوتلهورسک کشور بلاروس

Svietlahоrsk شهر دارای ۷۹،۶۶۱ نفر ساکن می باشد.در این شهر سازمان های دولتی و صنعتی زیادی وجود دارد و صنایعی مانند بتون سازی و تولید مواد شیمیایی ،کارخانجات تولید خمیر کاغذ و لبنیات در این شهر مستقر هستند که کنترل بخشی از مایحتاج بلاروس را در اختیار دارد

کالج های صنعتی به وفور در این شهر یافت می شود و به خاطر داشتن موقعیت صنعتی خاص دانشگا های آن نیز از اعتبار خاصی در منتطقه داردند

شهر ژلوبین کشور بلاروس

Zhlobin بر روی رودخانه Dnieper است. در سال ۲۰۰۵، جمعیت ۷۵٫۸۶۶ برآورد شده است

این شهر در سال ۱۴۹۲ ساخته شد

کارخانه فولادسازی BMZ در این شهر قرار داردتا BMZ یکی از بزرگترین شرکت های فولاد سازی در بلاروس است و قسمت بزرگی از نیاز جهانی به فولاد را مهیا می کند

به این وجود رود خانه،طبیعت زیبایی را به شهر ژلوبین اهدا کرده و تفریگاه های متعددی در اطراف آن وجود دارد.

شهر های مهم بلاروس قسمت چهارم

شهر لیدا کشور بلاروس

شهر لیدا در غرب بلاروس واقع شده است ۱۶۰ کیلومتربا مینسک فاصله دارد. این چهاردهمین شهر بزرگ در بلاروس است.
لیدا درگذشته جزو قلمرو دوک بزرگ لیتوانی محسوب می شده.
قرن ۱۷th دوران سختی را در لیدا پدید آورد. حملات متداول لهستانی لیتوانیایی -حملات متداول نیروهای مشترک المنافع روسیه و سوئد منجر به فقر و افسردگی در بین مردمان این شهر شد و باعث شد اکثر مردم از این محل نقل مکان کنند.
بعد از اشغال توسط ازتش فرانسه این مکان به نابودی هر چه بیشتر خود رفت و در سال ۱۸۱۲ شهر به طور کامل نابود شد. در اوایل سال ۱۹۰۰ مردم شروع به مرمت شهر کردند در سال ۱۹۰۵ در شهر چهارده شرکت کوچک ، چهار تخت بیمارستان برای ۱۱۵ نفر و شش مدرسه ابتدایی برای ۷۰۰ دانش آموز وجود داشت. در سال ۱۹۰۴ ، در نزدیکی مینسک حزب سوسیال دموکرات روسیه شکل گرفت. در طول انقلاب از ۱۹۰۵-۱۹۰۷ ، قیام کارگران صورت گرفت . در سال ۱۹۱۴ ، تقریبا ۴۰ کارخانه در لیدا تاسیس شد
لیدا در سال ۱۹۳۹ بخشی از جمهوری سوسیالیست شوروی شد.
از نقاط دیدنی شهر قلعه لیدا می باشد
قلعه لیدا به دستور دوک بزرگ لیتوانی Gediminas برای محافظت در برابر حملات شوالیه های قدیم توتنی ،ساخته شده است.

شهر پینسک کشور بلاروس

شهر Pinsk جزو مناطق سرسبز و حاصلخیز بلاروس برای کشاورزی است و جمعیت آن حدود ۱۳۰٫۰۰۰ نفر است. این شهر یک مرکز صنعتی کوچک و دارای کارخانه های قایق سازی می باشد

و در قرن ۱۹ و ۲۰ میلادی یه طرز زیبایی مرمت شده و اکنون جزو شهر های زیبای بلاروس محصوب می شود

در سال ۱۰۹۷ این شهر به پینسک نام گذاری شد که این از رودخانه پیتا که در این شهر جریان دارد گرفته شد

Pinsk نیز مانند شهر های دیگر بلاروس شاهد جنگ های بزرگی بوده،مانند اشغال آن توسط دوک لیتوانی،تصرف آن توسط لهستان و اوکراین و در آخر سر به امپراطوری روسیه پیوست.

شهر برست کشور بلاروس

شهر برست ، که اسم آن ریشه گرفته شده از اسم های لهستانی و جمعیت آن بالغ بر ۳۱۰،۸۰۰ طبق سرشماری سال ۲۰۱۰ می باشد،این شهر هم مرز با لهستان می باشد که از لحاظ موقعیت های آبی چند رود مهم بین بلاروس و لهستان را در خود جای دارد

وجود خط راه آهن اصلی اتصال برلین و مسکو ، و بزرگراه بین قاره ای (E30 مسیر اروپا) ، باعث شد که برست به مرز اصلی عبور از جنگ جهانی دوم در زمان شوروی سابق تبدیل شود.
تئوری های مختلفی از ریشه نام شهربرست وجود دارد. که متداول ترین آنها به شرح زیر است

از ریشه beresta اسلاوی به معنی درخت غان ، پوست ،از ریشه berest اسلاوی به معنی علم ،از کلمه لیتوانیایی brasta
این شهر در جنگ های جهانی اول و دوم شاهد ویرانی ها و قتل عام های زیادی بوده،زیرا این شهر هم همانند شهر های دیگر بلاروس به خاطر تسلط های که لهستانی ها بر این شهر داشته اند و جمعیت یهدودی قابل توجهی که بیشتر از ۵۰٪ ان را تشکیل می داده همیشه مورد توجهه آلمان نازی بوده.
با توجه به توافق کنفرانس یالتا در فوریه ۱۹۴۵ ، وضعیت برست به عنوان بخشی از جمهوری سوسیالیست شوروی Byelorussian به رسمیت شناخته شد.این شهر بخاطر داشتن رودخانه های بزرگ که منجر به مسابقات قایق رانی شده همیشه مورد توجهه مردم بلاروس و کشور های اطراف بوده است که دیدن آن خالی از لطف نیست

استادیوم بزرگ برست هم جزو نقاط واقعا دیدنی این شهر محسوب می شود
از دیگر مناطق دیدنی این شهر یادبود جنگ است که در زمان شوروری سابق ساخت شده که جزو بزرگترین مناطق توریستی بلاروس محسوب می شود

دیدن موزه باستان شناسی برست به همه دانشجویان توصیه میشود که میتوان اشیا که قدمت آن به قرن ۱۱ الی ۱۳ میلادی برمی گردد که بیشتر این اشیا در کاوش های سال ۱۹۷۰ بدست آمده است
برست همچنین دارای اولین موزه راه آهن بلاروس در فضای باز می باشد
بنای یادبود هولوکاست یادآور بیش از ۳۴،۰۰۰ یهودیان از محله یهودی نشین برست که در ۱۹۴۱-۱۹۴۲ کشته شدند.

پارک شهر برست بیش از ۱۰۰ سال قدمت دارد اما از لحاظ ظاهری کاملا مدرن بازسازی شده است
در برست ۲۰۰۰ قسمت جدید مسکونی و ورزشی اصلاح شده در طول رودخانه ها وجود دارد که محیط آن را کاملا فرح بخش کرده است.، اولین قصر یخ (یخ آرنا) و بلاروس استادیوم بیس بال در فضای باز. در مقابل رودخانه ساخته شده است البته قایقرانی بزرگ در سال ۲۰۰۷ افتتاح شد ، بنیاد ملی آموزش قایق رانی المپیک نیز در این شهر وجود دارد. این کمیته دارای شرایط بین المللی است و می تواند میزبان مسابقات بین المللی شود.
نقاط دیدنی اطراف برست

Belavezhskaya Pushcha پارک ملی ، ۷۰ کیلومتری شمال برست است،این جنگل خانه قرون وسطایی گاومیش های کوهان دار نادر امریکایی (wisent) می باشد. موزه و باغ وحش ،برای گردش گران در جنگل وجود دارد ، حیوانات را می توان در محوطه پارک در تمام طول سال دید.برای ژذیرایی از بازدید کنندگان در داخل جنگ هتل و کافه هایی به شکل واقعا دیدنی وجد دارد،به علت حالت خاص این این پارک گردشکران می توانند با اسب به گشت و گذار بپردازند که این خود یک جاذبه توریستی بزگ محسوب می شود.

شهر مازیر کشور بلاروس

شهر Mazyr ، در ۱۰۰ کیلومتری شمال غربی شهر چرنوبیل واقع شده است و جمعیت آن حدود۱۵۰٫۰۰۰ است.شهر Mazyr به عنوان یک مرکز پالایش نفت ، ماشین سازی و.. شناخته شده است و نفتی که توسط خطوط لوله از اوکراین عبور کرده و به لهستان می رود را پالایش می کند

در طول جنگ جهانی دوم ، بسیاری از یهودیان که در این شهر حضور داشتند توسط نازی ها اعدام شدند. به همین دلیل یادبود های زیادی برای زنده نگه داشتن یاد بی گناهان این کشتار در این شهر ساخته شده است
در سال ۱۹۸۶ ، شهر دچار ضررهای سنگین رادیواکتیو از حادثه چرنوبیل در اوکراین شد که با تلاش متخصصان بیشتر این آسیب ها بر طرف شدند

تاریخ این شهربه اواسط قرن ۱۲th به عنوان بخشی از قلمرو دوک از ولادیمیر ، و سپس قلمرو دوک از کیف. در قرن ۱۳th آن توسط مقام دوک بزرگ لیتوانی فتح شد بر می گردد.

جشنواره بین المللی ‘هی راکمن

شهر Mozyr را به عنوان پایتخت موسیقی راک مدرن در منطقه می دانند ، که از سال ۲۰۰۳ جشنواره بین المللی موسیقی در آن شکل گرفت که همه ساله این شهر میزبان دوستداران موسیقی راک مدرن از اوکراین،روسیه،لهستان و دیگر کشور های اروپایی می باشد.

شهر پولاتسک کشور بلاروس

شهر Polotsk در بلاروس ، واقع بر روی رودخانه Dvina است و جمعیت آن بالغ بر بیش از ۸۰،۰۰۰ نفر است،فرودگاه Polotsk در زمان جنگ سرد یکی از مهمترین نقش های استراتِیک منطقه را بر عهده داشت

شهر Polotsk یک منطقه باستانی محسوب می شود که حتی در زمان وایکینگ ها داستان های زیادی را در خود جای داده است

بین قرن ۱۰th و ۱۲th ، این شهر به عنوان قدرت غالب در بلارویس شد که در این زمان اوج مبارزات مردم علیه اشغاگران لیتوانی بود
در سال ۱۲۴۰ Polotsk دوباره به دست شاهزادگان لیتوانیایی افتاد. Polotsk تا سال ۱۷۷۲پایتخت مشترک المنافع لهستانی لیتوانیایی بود و سپس در سال ۱۵۶۳ توسط ایوان مخوف فتح و به قلمرو امپراطوری روسیه اضافه شد .اما ۱۵ سال بعد دوباره به لیتوانی بازگردادنده شد و نهایتا این شهر در سال ۱۸۱۲ توسط ارتش فرانسه ویران شد و تنها بخش کوچکی از آن باقی ماند.

شهر مالادزیچنا کشور بلاروس

شهر Maladzyechna دارای ۱۰۰،۵۱۴ نفر جمعیت می باشد و در ۷۲ کیلومتری شمال غرب مینسک واقع شده است.رود خانه اوشا در این شهر قرار دارد.

در ۱۷۱۱ سپتامبر ۱۸ شهر به اسقف Bogusław Gosiewski و خانواده بزرگ Ogiński فروخته شد.
پس از جنگ های لهستان ، این منطقه به امپراطوری روسیه پیوست،در زمان حمله ناپلئون به روسیه این شهر به خاطر دارا بودن قلعه های نظامی نقش مهمی را در جنگ برای روسیه ایفا کرد که این قلعه های نظامی قبلا توسط دوک بزرگ لیتوانی ساخته شده بود.در اوایل نوامبر ۱۸۱۲ همین قلعه های نظامی باعث شکست سنگین ناپلئون شد،اما به خاطر شدت جنگ شهر تخریب شد و فقط ویرانه های قلعه ها باقی ماند و بعد از چند سال بواسطه ۵۰۰ سکنه ای که داشت دوباره بازسازی و به رونق سابق خود برگشت.

در طول جنگ جهانی اول، شهر مقر ۱۰ ارتش بزرگ روسیه از جبهه غربی بود. بین ماه های فوریه و دسامبر ۱۹۱۸ Maladzyechna یه اشغال آلمان درامد ، اما توسط نیروهای بلشویکی دوباره بازپس گرفته شد که همین امرباعث شد از کشتار مردم جلوگیری شود
و در اواخر قرن ۱۹ میلادی این شهر دوباره روی آرامش را دید و هم اکنون جزو شهر های مدرن بلاروس محصوب می شود.

شهر ناواپولاتسک کشور بلاروس

شهر Navapolatsk با جمعیت ۱۰۷،۴۵۸نفر در سال ۱۹۵۸ بنا نهاده شد

تاریخ Navapolatsk قدمت آن به سال ۱۹۵۸، زمانی که تعداد زیادی از علاقه مندان ، کارگران و سازندگان ، به دنبال تجارب جدید به ایجاد یک شهر دست زدند می رساند.به دلیل سرمایه گذاری های کلان و تاسیس پلاشگاه نفت در این شهر باعث شد به یکی از قطب های صنعتی بلاروس تبدیل شود

شهر در حال حاضر دارای ۱۵ مدرسه متوسطه ، کودکستان ها و دانشگا های مهندسی پیشرفته می باشد.

شهر کوبرین کشور بلاروس

شهر Kobryn یا Kobrin در جنوب غربی بلاروس واقع شده است که در آن رودخانه Mukhavets و Dnepr جریان دارند.در سال ۲۰۱۰ ، جمعیت آن در حدود ۹۱،۵۰۰ ثبت شده است
برای اولین در زمان ماقبل تاریخ توسط قبیله باستانی Baltic Yotvingian مسکونی شد.

در زمان های مختلف ، شهر به ایالات لیتوانیایی لهستانی و در سال ۱۷۹۵ ، این شهر جزو قلمرو امپراطوری روسیه شد. آلمان در طول جنگ جهانی این شهر را اشغال کرد و تقزیبا تمتمی ساکنان یهودی را اعدام کرد

بعد از فروپاشی شوروی و استقلال بلاروس،به دلیل باستانی بودن Kobryn تحقیقات وسیعی در آن صورت گرفت که نتایج آن منجر به شناخت ساکنین ما قبل ناریخ منطقه فعلی این شهر و اقوامی که در اوپا ساکن بودند شد

Kobryn جزو زیباترین شهر های بلاروس است،طبعیت زیبای آن در کنار رودخانه و حاصلخیز بودن خاک آن باعث شده این شهر هم همانند باقی شهر هایی که رودخانه در آن وجود دارد باغث شده صنعت کشاورزی و دادمداری پر رونقی داشته باشد.

شهر ژودزینا کشور بلاروس

شهر Zhodzina در ۵۰ کیلومتری به شمال شرق از مینسک واقع شده است. مساحت آن ۱۹ کیلومتر مربع است و جمعیت ۶۱،۸۰۰ در سال ۲۰۱۰ ثبت شده است

این شهر جزو شهرهای جدید بلاروس است و ساخت ان یه سال ۱۹۶۳برمی گردد.

کارخانه اتومبیل سازی BelAZ با ۱۱۰۰۰ کاگر در این شهر قرار دارد که بیشترین نقش را در اقتصاد این شهر بازی می کند

از دیگر کارخانه های مهم این شهر،کارخانه تولید لباس کودکان و بزرگسالان این شهر است که بیشتر محصولات خود را به اروپا صادر می کند

یک باشگاه فوتبال محلی نیز در ابن شهر قرار داراد و بازیهای لیگ برتر بلاروس در اینجا بازی می شود.

تاریخ کشور بلاروس

تاریخ کشو بلاروس

بين قرون ۶ و ۸ ام، آنچه که هم اکنون به نام بلاروسناميده مي‌شود تحت سکونت اسلاوها قرار داشت، که هنوز هم بر آن کشور سيطره دارند. کم‌کم اسلاوهاي قديمي شرق شروع به برقراري ارتباط با ورنجيان‌ها نمودند و کشوري را تحت عنوان روسيه تشکيل دادند، که عمدتاً نواحي اطراف پولاتسک نوين امروزي در بخش شمالي آن کشور در بر مي‌گيرد .

در قرن ۱۳ ام، اين کشور به نحو ناهنجاري تحت تاثير حمله مغولها قرار گرفت، و نهايتاً بخش‌هايي از روسيه توسط دوک نشين بزرگ ليتواني بلعيده (تصرف) شد. سرزمين‌هاي اصلي اين دوک نشين شامل نواحي اطراف شهرهاي کرناوه ، تراکاي ، ويلنيوس ، بودند ، اما خود دوک نشين اغلب در حال نبرد بود و فتوحات مشهوري را عليه مغول‌ها در شرق، ترکها در جنوب و سرداران تيوتونيک در غرب داشتند . تا قرن ۱۵ ام، دوک نشين بزرگ ليتواني تا بخش عمده‌اي از اروپاي باختري، از درياي بالتيک تا درياي سياه گسترش يافت.

در ۲ فوريه ۱۳۸۶، دوک بزرگ ليتواني، ولادسلاو دوم جاگييلو|جوگايلا، پادشاه لهستان شد، و دوک نشين بزرگ را با لهستان در يک اتحاديه شخصي تحت کنترل يک حکومت درآورد. اين اتحاديه شخصي نهايتاً به ايجاد همسود لهستان-ليتواني، يک کشور جديد در سال ۱۵۶۹، منجر گرديد. اما، تا سال ۱۷۹۵، اين کشور تقسيم شد و بر مبناي تقسيمات همسود لهستان-ليتواني از طريق الحاق روسيه امپراتوري، پروسيا و اتريش به هم پيوست. مناطق بلاروس تا زمان اشغال آن به وسيله آلمان امپراتوري|آلمان طي جنگ جهاني اول به عنوان بخشي از قلمرو روسيه باقي ماند.

نخستين بار بلاروس استقلال خود را در ۲۵ مارس ۱۹۱۸ با تشکيل جمهوري خلق بلاروس اعلام نمود. اما اين جمهوري ، عمر کوتاهي داشت، و حکومت آن به زودي پس از خروج آلمان سرنگون ش د. در سال۱۹۱۹، بلاروس به بلاروسيه SSR (جمهوري سوسياليست بلاروسيه شوروي (BSSR)) تبديل شد، و پس از اشغال ليتواني شرقي از سوي روسيه، در جمهوري سوسياليست ليتواني-بلاروسيه شوروي ادغام شد. پس از پايان جنگ لهستان-شوروي در سال ۱۹۲۱ ، سرزمين‌هاي بلاروس ميان لهستان و بلاروسيه تازه تاسيس SSR تقسيم گرديد ، که يک عضو بنيادي اتحاد شوروي| جمهوري‌هاي سوسياليست اتحاد شوروي در سال ۱۹۲۲ شد. در سپتامبر ۱۹۳۹ ، اتحاد شوروي در نتيجه معاهده مولوتف-ريبنتروپ، به سرزمين بلاروس تحت کنترل لهستان پيوست شد.

در سال۱۹۴۱، آلمان نازي عمليات بارباروسا را با حمله به اتحاد شوروي انجام داد. بلاروس به زودي پس از آن تسخير شد، و اشغال بلاروس توسط آلمان نازي|باقيمانده در دست نازي ها تا سال ۱۹۴۴ ادامه يافت. بيشتر زيرساخت هاي کشور نابود شد و بخش عمده‌اي از جمعيت آن در حمله آلمان کشته شدند.

پس از پايان جنگ، بلاروسيه ، يکي از ۵۱ امضاء کننده بنياد ملل متحد در سال ۱۹۴۵ بود . بازسازي که پس از جنگ در بلاروس انجام گرفت در مقايسه با جمهوري شوروي آباداني قابل مقايسه‌اي را به دنبال داشت. در طي اين زمان ، بلاروس به مرکزي اصلي سازندگي در ناحيه غرب اتحاد جماهير شوروي USSR تبديل شد . افزايش مشاغل باعث سرازير شدن جمعيت مهاجر فراواني از جمهوري سوسياليست فدراتيو روسيه شوروي به اين کشور گرديد.

طي دوران ژوزف استالين، سياست روسي کردن براي ” حفاظت ” SSR بلاروسيه در برابر نفوذهاي کشورهاي غربي آغاز شد.اين برنامه قرار بود در هويت فرهنگي بلاروس ريشه داشته باشد که با عناصر روسي جايگزين شد. اين سياست شامل اعزام روس‌ها از نقاط گوناگون اتحاد شوروي و قرار دادن آن‌ها در نقاط کليدي داخل حکومت SSR بلاروسيه بود. استفاده رسمي از زبان بلروسي و ديگر جنبه‌هاي فرهنگي نيز به سياست هاي اتحاد شوروي|مسکو محدود مي‌شد. پس از مرگ استالين در سال۱۹۵۳، جانشين او، نيکيتا خروشچف به برنامه روسي سازي ادامه داد، پايتخت SSR بلاروسيه را شهر مينسک قرار داد که ” هرچه همه ما زودتر بهروسي صحبت کنيم، بايد زودتر کمونسيم را برقرار نماييم.

در ژوئن۱۹۸۸، گورهاي دسته جمعي در شهر کوراپاتي کشف گرديد. بنا به ادعا آن‌ها ، اين گورها در حدود ۲۵۰هزار نفر از قربانيان (دوره) استالين را در خود جاي مي‌داد. برخي اظهار مي‌نمايند که اين کشف گواهي بر اين مسئله است که دولت شوروي تلاش مي‌نموده که مردم بلاروسي را از بين ببرد و همين موجب شده تا برخي از آن‌ها خواهان استقلال شوند.

بلاروس در ۲۷ژولاي ۱۹۹۰ موجوديت خود را اعلام نمود، و در ۲۵اوت ۱۹۹۱، BSSR با به دست آوردن استقلال کامل خود، رسماً به جمهوري بلاروس تبديل شد. در حدود همان زمان بود که استانيسلاو ششکويچ رئيس شوراي عالي بلاروس درمقام رهبري بلندپايه بلاروس گرديد. ششکويچ، در کنار بوريس يلتسين از روسيه و لئونيد کراوچک از اوکراين در ۸ دسامبر۱۹۹۱ در بلاوژسکايا پوشچا در همايشي رسماً انحلال اتحاد شوروي و تشکيل همسود کشورهاي مستقل را اعلام نمودند. تا سال ۱۹۹۴، کشور به وسيله الکساندر لوکاشنکو رهبري مي‌شد.

بلاروس يک جمهوري است که توسط رئيس جمهور و مجلس دوگانه آن –مجلس ملي جمهوري بلاروس و مجمع ملي- اداره مي‌شود که شامل يک مجلس پايين دستي، مرکب از ۱۱۰عضو مجلس نمايندگان جمهوري بلاروس مجلس نمايندگان، و يک مجلس بالادست، با ۶۴عضو شوراي جمهوري بلاروس شوراي جمهوري مي‌باشد. مجلس نمايندگان اختيار دارند تا نخست وزير بلاروس را منصوب نمايند، اصلاحاتي در قانون اساسي بدهند، به نخست وزير راي اعتماد داده و پيشنهاداتي راجع به سياست خارجي و داخلي بلاروس ارائه نمايند. شوراي جمهوري اين قدرت را دارد که مقامات گوناگون دولتي را انتخاب نموده، رئيس جمهور را استيضاح کرده و نيز اختيار دارد تا لوايح مورد تصويب مجلس نمايندگان را قبول يا رد نمايد.

تاریخ روابط روسیه و بلاروس

هشت دسامبر سال ۱۹۹۹ آلکساندر لوکاشنکو و باریس یلتسین معاهده تأسیس دولت متحد روسیه و بلاروس را امضاء کردند. با این وجود، همان طور که روند تحولات نشان می‌دهند و تحلیل‌گران سیاسی نیز بر آن اذعان دارند، هیچ دور‌نمایی برای تشکیل دولت متحد میان این دو کشور، حتی در روزهای احساسی که این پیمان امضاء شد وجود نداشت.

واقع امر آن است که زمانی‌ که صحبت در مورد جذب یا ادغام باشد، رعایت حقوق مساوی بین اعضاء غیرممکن خواهد بود و یک دولت کوچک نمی‌تواند با یک دولت بزرگ تشکیل دولتی متحد دهد. اساساً ایده ادغام روسیه و بلاروس در سال ۱۹۹۰ و عمدتاً با انگیزه‌های پوپولیستی مطمح‌نظر طرفین قرار گرفت. فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق و به تبع آن تلاش قابل ملاحظه برخی افراد در روسیه و بلاروس که نوستالژی زمان اتحاد جماهیر شوروی سابق را داشتند از جمله دلایل اصلی طرح این ایده بود. با امضای پیمان تشکیل دولت متحد، روسیه ضربه روانی فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق را درمان کرد و تشکیل این اتحادیه برای بلاروس تبدیل به قسمت مهمی از فعالیت‌های سیاسی آلکساندر لوکاشنکو شد.
مسکو و مینسک در پی امضاء معاهده تشکیل دولت متحد دورنماهای منافع اقتصادی خود را محقق کردند. مسکو امیدوار بود که با آماده کردن شرایط، نفوذ و گسترش روسیه در بلاروس را تسهیل کند.

در مقابل، مینسک امیدوار بود که مسکو اولویت‌ها و امتیازات خاصی به ویژه در حوزة اقتصادی به بلاروس بدهد و این آرزو به حقیقت پیوست. با این حال پس از اینکه ولادیمیر پوتین شعار «شایستگی‌ها» را مطرح کرد، روسیه در روابط خود با بلاروس جنبه مصلحت‌گرایانه‌ای را برگزید که در عمل به معنی کاهش یارانه‌های روسی و تعهدات آن ارزیابی می‌گردید.
دمیتری مدویدیف، رئیس‌جمهور روسیه در دیدار اخیر با روزنامه نگاران بلاروسی در مسکو در این باره تصریح کرد؛ «در طول سال‌ها تجارت گاز طبیعی، نفت و دیگر منابع و مواد اولیه روسیه با بلاروس و مقدار کل امتیازات و اولویت‌هایی که به اقتصاد بلاروس اعطا شده حدود ۵۰ میلیارد دلار برآورد می‌گردد. از سوی دیگرکاهش کمک اقتصادی روسیه دلیل اصلی آغاز گفتگوهای مینسک با غرب بود. افکار عمومی بلاروس در حال حاضر به ادغام با اروپا بیشتر متمایل شده، اما متخصصان بعید می‌دانند که اتحادیه اروپا حتی در بلندمدت عضویت مینسک در این اتحادیه را بپذیرد، بر همین اساس است که دولت‌مردان بلاروسی ادغام و گسترش روابط با مسکو را ضروری می‌دانند.
بلاروس و روسیه شرکای تجاری عمده یکدیگر نیز محسوب می‌شوند. گر چه بازار روسیه برای بلاروس ضروری بوده و است، اما بلاروس برای روسیه در رتبه پنجم طرف تجاری قرار دارد.

بنا به گزارش کمیته دائم دولت متحد، حجم معاملات تجاری بین دو کشور در سال ۲۰۰۸ بیش از ۳۴ میلیارد دلار بود که از اواسط سال ۱۹۹۰ هفت برابر افزایش یافته است. با این حال تأثیر بحران مالی جهانی در سال ۲۰۰۹ به کاهش قابل ملاحظه‌ای در حجم تجارت میان دو کشور منجر شد. طی این سال، برای اولین بار حجم معاملات در نه ماهة اول حدود ۱۶٫۴ میلیارد دلار ثبت گردید.
در مورد همکاری و مشارکت در موارد دیگر بین روسیه و بلاروس تعدادی سند امضاء شد که بر اساس آن باید بلاروس و روسیه در شرایط رفاه اجتماعی کاملاً برابری از جمله کمک‌های پزشکی، تردد آزاد، انتخاب محل اقامت، مناقصه و استخدام قرار می‌گرفتند.

در پایان سال تحصیلی ۲۰۰۸/۲۰۰۹ در دانشگاه‌های روسیه در حدود ۱۰ هزار بلاروسی مشغول به تحصیل بودند و در دانشگاه‌های بلاروس در همان دوره زمانی تقریباً ۲ هزار روس تحصیل می‌کردند. در این میان، آموزش‌های نظامی سنتی روسیه- بلاروس نیز توسعه پیدا کرد. به عنوان مثال، آخرین مانور نظامی میان دو کشور “غرب ۲۰۰۹″ بود که در مزرهای غربی بلاروس برگزار شد. یکی از بزرگترین پروژه‌های همکاری در زمینه ابر‌کامپیوتر به نام “اسکیف” (قوی‌ترین کامپیوتر در کشورهای مشترک المنافع و پنجمین در اروپا ) نیز به طور مشترک در دستور قرار گرفت. با این ملاحظه می‌توان گفت که اتحاد بین روسیه و بلاروس تقریباً بدون «ملامت و سرزنش» کار خود را در عرصة فن‌آوری‌های نظامی و دفاعی در حال انجام دارد.

روسیه به عنوان شریک استراتژیک بلاروس

در سایه کمک‌های مالی روسیه به اقتصاد بلاروس، مردم مینسک تا حدودی مشکلات خود را تخفیف داده و با حاشیه‌ای از امنیت اقتصادی زندگی می‌کنند. نیاز مینسک به پشتیبانی اقتصادی مسکو روز به روز در حال افزون شدن است. طبق برنامه‌ریزی‌ها در ابتدای سال ۲۰۱۱ انتخابات ریاست جمهوری بلاروس انجام می‌شود و آلکساندر لوکاشنکو قصد دارد مجددا کاندید ریاست‌جمهوری شود.

به نظر می‌رسد لوکاشنکو بر اساس سخنان و ایده‌های سنتی خود، وعده ارتقاء سطح رفاه ملی را در مبارزات انتخاباتی آتی مجدداً تکرار کند. وی اخیراً نیز تصریح کرده که پیش‌بینی رشد تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۱۰ باید به ۱۱ تا ۱۳ درصد برسد.
این در حالی بود که اوایل دسامبر بانک جهانی پیش‌بینی کرد که امکان رشد تولید ناخالص داخلی بلاروس در سال ۲۰۱۰ حدود ۲ درصد خواهد بود و در سال جاری نیز به ۱‌ درصد کاهش پیدا کرد.

واقع امر آن است که در بلاروس منابع لازم برای اجرای طرح‌های اعلام شده از سوی دولت برای توسعه اقتصادی وجود ندارد. مینسک برای حفظ خود در چنین بحران بی‌سابقه و بلند‌مدتی مجبور به استقراض و اخذ اعتبارات خارجی است و مجبور خواهد بود برای درخواست کمک هم به غرب و هم به شرق روی بیاورد. زیر این شرایط، بلاروس مایل به دریافت امتیازات و کمک مستقیم به ویژه انرژی از همسایه شرقی خود است. با این حال، اخیراً بین روسیه و بلاروس اختلافات جدیدی در عرضه انرژی رخ داده و در حال افزایش است.

سرگئی ش‌ماتکو، وزیر انرژی روسیه در این زمینه تأکید کرد؛ که تنها در صورتی آماده ارائه قیمت‌های ترجیحی نفت به بلاروس است که شرکت‌های روسی در خصوصی‌سازی پالایشگاه‌های بلاروس مشارکت داده شوند.
در همین فضا است که لوکاشنکو تلاش کرده تا گام‌های مشخص، اما نه چندان قوی و در حدی که غرب را تحریک کند به سمت روسیه بردارد، به طوری که از طرف غرب بر بلاروس فشار وارد نیامده و در عین حال امتیازاتی از مسکو دریافت کند.

او هم‌زمان مشابه این سیاست را با غرب اتخاذ کرده و در دست اجرا دارد. برای لوکاشنکو پشت کردن ناگهانی به روسیه سودآور نیست و حتی ممکن است مشکل‌ساز نیز باشد، اما حرکت تدریجی بلاروس به سمت ساختارهای غربی امکان‌پذیر است. کارشناسان بر این باورند که همکاری‌های اقتصادی متقابل با روسیه برای بلاروس خیلی سودمندتر از وعده‌های مبهم غرب در چار چوب برنامة “مشارکت شرقی” و برخی وعده‌های دیگری است که احتمال تأثیر مؤثر آن بر تحکیم حکومت و افزایش قدرت لوکاشنکو چندان مشخص نیست.

تجربه فعالیت اتحادیه گمرکی در چار‌چوب دولت متحد گواه این واقعیت است که کشور بلاروس ممکن است هر سند همکاری را امضاء کند، ولی اجرای آن تنها زمانی صورت می‌گیرد که برای این کشور در آن زمان و مکان سودآور باشد.

بلاروس به عنوان شریک استراتژیک روسیه

رهبران روسیه تصمیمات و شرایط سخت‌گیرانة خود برای کمک به بقاء اقتصاد بلاروس و باقی‌ ماندن به عنوان شریک راهبردی این کشور را به دولت مینسک اعلام کرده‌اند. آنها برای این منظور همواره از اولویت‌ها و امتیازات شروع کرده‌اندکه از این جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد؛

وفاداری ژئوپولیتیکی

اظهارات مقامات کرملین از جمله رئیس جمهور روسیه در این خصوص کاملاً واضح نبوده و برای مینسک این سوال پیش می‌اید که منظور از وفاداری ژئوپولیتیک چیست؟ مدویدیف در این زمینه تصریح کرده که؛ «در عرصه‌های بین‌المللی مهم این است که طرفین یک تعامل از چه جایگاهی برخوردار باشند و بر این اساس، بسیاری از مسائل بستگی به چگونگی روابط بین آنها دارد».

مسائل نظامی و استراتژیکی

از نقطه‌نظر سیاست خارجی، بلاروس شریک کلیدی روسیه است. بسیاری از برنامه‌ها و منافع روسیه با بلاروس دارای ارتباط و چسبندگی ملموس است. روسیه انتظار دارد که بلاروس در مبارزه با فعالیت‌های خرابکارانه و تروریستی در قالب نیروهای واکنش سریع و سازمان پیمان امنیت جمعی درآمده و به عبارت بهتر به عضویت این سازمان‌ها درآید‌. دمیتری مدویدیف آشکارا در این زمینه تأکید کرده که قرارداد‌های بین‌المللی بر قوانین ملی تقدم دارند.

اهمیت ترانزیتی بلاروس

طی سال‌های اخیر روسیه در پی ایجاد مسیرهای جایگزین برای نقل و انتقال منابع انرژی خود به بازارهای جهانی بوده است. در سال جاری تقریباً تمام تشریفات مربوط به راه‌اندازی خط لولة جریان شمالی به نفع مسکو به پایان رسیده و تا راه‌اندازی این خط لوله حدود یک سال بیشتر باقی نمانده است. تحقق این امر به طور چشم‌گیری وضعیت و موقعیت ترانزیتی بلاروس را دگرگون کرده و به عبارتی تنزل خواهد داد. این در حالی است که مقامات بلاروسی برای جلوگیری از روند پیشرفت این پروژه هیچ کاری نمی‌توانند انجام دهند و همان طور که اشاره شد، این امر توان بازی این کشور را به نحو قابل ملاحظه‌ای کاهش خواهد داد.

هراس از ریزش مشکلات از بلاروس به روسیه

ترس از اینکه بروز و وقوع بحران اقتصادی- اجتماعی بزرگ در بلاروس برای روسیه مشکلاتی از قبیل پناهندگان اقتصادی، مسئله حفاظت از ترانزیت کالا و غیره را بوجود خواهد آورد نیز یکی دیگر از دغدغه‌هایی است که مسکو را به همکاری با مینسک وا می‌دارد. با این حال، تنها نگرانی روسیه، حفظ تعادل اقتصادی و سیاسی در بلاروس نخواهد بود. مقامات کرملین نگران این نیز هستندکه مبادا بلاروس به عضویت “مشارکت شرقی” در‌آمده و با قرار گرفتن زیر نظارت اتحادیه اروپا از میزان نفوذ روسیه در بلاروس کاسته شود.

منافع اقتصادی

همان طور که اشاره شد، مسکو و مینسک در حوزه‌ها و زمینه‌های مختلف اقتصادی با یکدیگر تعامل دارند به نحوی که بسیاری از شریان‌های اقتصادی بلاروس را به جرأت می‌توان گفت که شریان اقتصاد بلاروس در دستان روسیه است. بر همین اساس است که روسیه گاه و بی‌گاه برای افزون کردن نفوذ خود بر اقتصادی بلاروس فشارهایی را برای ان کشور وارد می‌آورد. از جمله اینکه اخیراً مسکو به مینسک تأکید کرده که باید زمینة حضور هرچه بیشتر شرکت‌های خصوصی انرژی روسیه را در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی خود هموار سازد.

روندهای منطقه‌ای

مینسک به همراه قزاقستان موافقت خود را با الحاق به اتحادیه گمرکی که صحنه‌گردان اصلی این پروژه بزرگ سیاسی کرملین است اعلام کرده‌ است. پیش‌بینی می‌شود در صورت تحقق کامل این طرح، وابستگی‌های بلاروس به روسیه نه تنها در زمینة اقتصادی، بلکه در سمت‌گیری‌های منطقه‌ای نیز افزون شود.
منابع: اخبار ایا ریگنوم، ورمیا نووستی ، اخبار بلاروس، ویدوموستی، سرویس بی بی روسیه، دویچه وله، Euromost.org ، Tut.by ، Gazeta.Ru .

تهیه و تنظیم: بخش سیاسی و مطبوعاتی سفارت جمهوری اسلامی ایران – مینسک